Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.05.1949, Síða 34

Heimilisblaðið - 01.05.1949, Síða 34
107 106 heimilisblað^ Heimilisblaðið sem lutfði gripið mig vegna viðureignarinnar, sem framundan var, var ekki laust við aS skelfing hans hefði álirif á mig. Ég hafði aldrei fyrri séð jafn óaðlaðandi, eyðilegan og einmana- legan stað. Það fór ósjálfrátt lirollur um mig. — Þetta voru krossar, tautaði hann svo lágt, að varla var hægt að kalla það annað en hvísl, en augu hans flöktu fram og aftur, gagntekin skelfingu. Ábótinn af Gabas vígði staðinn og reisti þá. En morguninn eftir voru þeir eins útlítandi, og þeir eru nú. Komið þér, herra minn, við skulum flýta okkur héðan! liélt hann áfram, og togaði í ermi mína. Hér er ekki óliætt að vera eftir sólsetur. Biðjurn til Guðs, að Satan sé ekki staddur liér nú! Hann hafði alveg gleymt því í skelfingu sinni, að hann hefði nokkuð að óttast af minni hálfu. Byssa hans liékk losaralega niður með hnakknefinu og fætur hans nerust við mína. Ég varð' þessa var, og ég breytti um aðferð í huganum. Þegar hestar okkar voru konniir að grjótinu, beygði ég mig niður, eins og ég væri að stappa stálinu í minn hest, og um leið kippti ég byssunni með snöggu átaki úr hendi hans, og veik um leið liesti mínum aftur á bak af öllum kröftum. Þessu var lokið á auga- bragði! Á næsta augnabliki liafði ég heint byssunni að honum og lagt fingurinn á gikkinn. Enginn sigur hafði áður verið unn- inn á jafn auðveldan liátt. Hann leit á mig, reiður og skelfdur í senn, og neðri kjálki hans seig niður á við. — Eruð þér orðinn vitlaus? öskraði hann, og tennurnar glömr- uðu í munni hans. En jafnvel þótt hann væri kominn í þessa klípu, leit hann af mér og litaðist um, nötrandi af skelfingu. — Nei, ég er mjög vel hress andlega! lireytti ég liörkulega út úr mér. En ég kann ekkert betur við mig hér en þér. Það var mjög nærri sanni, ef þá ekki alveg laukrétt. Snúið því til liægri, og svo áfram liratt! hélt ég áfram skipandi röddu. Snúið hesti yðar til baka, vinur minn, eða takið að öðrum kosti af- leiðingunum. Hann hlýddi eins og lamb, og lagði af stað niður dalinn aftur, án þess að láta sér svo mikið sem detta í hug, að hann hafði skammbyssurnar ennþá. Ég fylgdi honum fast eftir, og ekki var full mínúta liðin, er Kapella djöfulsins var að baki okkar, og við vorum á leið aftur sömu götuna og við höfðum komið. En nú var það bara ég, sem liélt á byssunni. Þegar við höfðum farið um það bil hálfa míhi vegar — því það var ekki fyrr en þá, sem ég var farinn að ná mér aftur, og þótt ég væri Guði þakklátur fyrir, að þessi staður skyldi vera til, var ég honum jafn þakklátur fyrir að vera sloppinn þaðan aftur — þá bað ég liann að nema staðar. — Takið af yður skotliylkjabeltið, sagði ég stuttaralega, og fleygið því frá yður, en takið eftir orðuin mínum: ef þér svo mikið sem snúið yður við, skýt ég. Framh. SKRÍTLUR J — Finnst yður ekki leiðinle^‘ vera rukkari? Slíkir menn ern J staðar óvelkomnir. — Nei, ónei. Fólk biður mi? að líta inn einhverntíma seinna KROSSGATA m HJA RAKARANUM ViSskiptavinurinn: — Hvers v,’f' situr þessi hundur alltaf á g®^'1 hiá ykkur? . i('|l Rakaraneminn: — Hann veit • lltaf »3r Iia"" er, að karlinn flumbrar a hvoru smáhita af þeim, sein rakar. rf^ A VEITINGAHÚSINU Þjónninn: — Hvað segirðii) j hann á dyr, þótt hann hafi 9ofnV Eg held nú síður. Hann horgar ut'^ lega í hvert skipti, sem han» ' ar við. MóSirin: — Farið þið nú út, meðan pahhi segir mér, hvort 11 f sé því ekki samþykkur, að """ j ykkar komi og verði hjá okk>" sumarleyfinu sínu! , h"11' u. y — i 1— P 0 a z— 7 f 9— V~ V n n fV m fc m f? sr H ■rv 57— 2/ 0 22 7<f fé 27 7S io m Í1 37 0 P A 3S P m u m m n P 1/0 fi) x $2 / 4* m O -f) m. 0 ft m $0 /?• 5t 0r n P Sf P 37 /j 1 0 ón s i éz a~~ m 3 0 ZT~ c fétt; dsf Kona segir frá: — Þegar nýj11 arnir komu í búðirnar hérna un> inn, biðum við í röð úti fyrir Úa eldsnemma um morguninn. dyrnar loksins voru opnaðar. r" umst við inn eins og vitlausar u>8 eskjur. Við ýttum hver annafrl mátuðum hvern hattinn eftir "" n" i>f n""’ iy 68»'"' og börðumst blátt áfram unt I egustu. Það mátti segja með - ^ að allt væri á öðrurn endanunt 1 . d t inni, en til allrar hamingju |j#| mér að finna hatt, sem ég var 1 ^ staði ánægð með. Ég tók han11 ^ af mér aftur, en hað afgreiðslus ^ ^ una að vefja gamla hattinn miun n" ^ ll' ^ettur, 7. þrekvirki, 11. ljúka, ja lále8> 15. keyr, 17. þráður, 18. Þlö Un<lantekningar, 19- belju, 20. 27 ntU’ 22. hlífar, 24. ílát, 25. naut, Up l'hks, 28. vænta, 29. band, 31. 3sPaUs", 52. galdrakerling, 33. snýr, forynjum, 37. korn, 40. tj| ’ brak, 44. fleytu, 46. máttu ójaf47- flvern einasta, 48. ílát, 50. "a, 52 karlmannsnafn, 53. bæjar- ""tn, Cr , fricg. uagnað, 56. skammst. (söng- 1">’ ■’ú þekkt, 58. ötull. 60. tveir ’ ®1. svölu, 62. harm, 64. íláta, ' Utllr*ður. LóSrétt: 1. Vot, 2. bardagi, 3. óvit, 4. jurtir, 5. draugsóp, 6. reiðtygis, 7. heill (forn ending), 8. lengdarmál, 9. tveir ósam- stæðir, T0. óheflaða, 12. sull, 14. ásök un, 16. flibbi, 19. ílát, 21. bindi, 23 dægradvöl, 24. ávöxtur, 26. frjósamra, 28. fiska, 30. bor, 32. tæpu, 34. þrír eins, 35. sló, 38. andæfir, 39. skrokk ur, 41. sjá eftir, 42. skjóða, 44. ung viði, 45. druslan, 47. þverneitaði, 48 samkomu, 49. skrika, 51. fyrirfólk 53. bjána, 54. flatmöguðu, 57. hrúga 59. svola, 61. belju, 63. tveir ósam stæðir. Lausn á krossgátu í 3.—4. tölublaSi: an í hréf, svo ég gæti tekið ^ jl heitn með mér. En hvernig seI" jjj leituðum, gátum við hvergi lu' hann. Að lokum kom það í li°' i afgreiðslustúlkan liafði selt n ógáti — fyrir 150 krónur! Hann: — Þú kyssir mikl11 en konan mín. Hún: — Já, það segir m"1'" minn líka. s^l ^°udon, 5. spakur, 9. ófær, 11. ’ l2- gutla, 13. Malta, 15. fór, 0 rilr, 18. rok, 20. ina, 21. ann, Us’ 24. íra, 25. Rómar, 27. aka, Xttó, ann, 31. gauka, 33. kárna, 34. 17. 22. 2g. Gú 43. 50. H 63. raPum, 59. smala, 62. I.ára, u *> 64. alvara, 65. rangan. 55. Narfi, 38. renda, 42. falar, 1 á’ 4S- furða, 47. efl, 48. áma, _ ’ 52. all, 53. ina, 54. armar, 55. 56. LóSrétt: 1. Leyfir, 2. dóu, 3. oft, 4. nælon, 5. skara, 6. pál, 7. alt, 8. Rjukan, 10. rakna, 11. smala, 12. grama, 14. arían, 16. ónóg, 19. orna, 21. ark, 23. slá, 26. aumra, 28. kátir, 30. úrinu, 32. agi, 33. kór, 35. nafn, 36. allar, 37. frá, 39. eff, 40. draga, 41. aðla, 42. feimna, 43. þarma, 44. álasa, 46. all- væn, 49. maura, 51. ormur, 57. ála, 58. pár, 60. ala, 61. lin. SMÆLKI EiginmaSurinn: — Heyrðu, elsku Lína mín, gætirðu ekki að minnsta kosti gefið mér kvittun, þegar ég fæ þér mánaðarlaunin mín? Hann: — Hvað gengur eiginlega á? Hvers vegna vekurðu mig svona um hánótt? Hún: — Elskan mín, þú verður að fara niður og gæta að, hvort allt er með felldu — það er allt svo grun- samlega hljótt. MóSirin: — Og reyndu svo að muna það, drengur ntinn, að það er mamma ein, sem má kalla pabha bjána. GJALDDAGI BLAÐSINS VAR 15. APRÍL! Hringur drotningarinnar af Saba Skáldsaga eftir H. Rider Haggard fæst nú hjá bóksöl- um um land allt. Þessa skemmtilegu sögu þurfa allir að eignast. Kaupið hana hjá næsta bóksala eða pantið hana beint frá afgr. Heimilis- blaðsins, pósthólf 304.

x

Heimilisblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.