Heimilisblaðið - 01.05.1959, Qupperneq 33

dóinsins: -— Séra Roudaire! Hvar eru sauðir
. mr? bá mun ég engu geta svarað spurn-
^ans • • • Og þegar konungurinn spyr
0 ru sinni: — Hvar eru sauðir þínir? þá
^un ég verða niðurlútur af blygðun og neyð-
ast til að svara: — Herra, það voru ekki
sauðir, það voru grimmir úlfar! ...“
Jaldan hefur nokkrum mönnum verið
refsað
ems rækilega með orðum einum og
0rPsbúum í Bourg-en-Forét var refsað við
°tta tækifæri. — Þögulir og sneyptir fóru
0lr hver til síns heima, þegar jarðarför
Solins var um garg gengin.
1 -i ann^ er sóra Roudaire — mikill í kær-
. a sínum til mannanna og mikill í sorg
SUlni °g gremju yfir ranglætinu —og óþreyt-
^ . 1 1 von sinni og baráttu fyrir því, að
f M1/?111’11111 verði betri og bjartari og byggist
. r> sem fremur kýs að miðla öðrum og
Ju Pa en hrifsa til sín, fólki, sem elskar ná-
Sa sinn, en hatar ekki.
S. H. þýddi.
FRÁ BLAÐINU
Blaðinu hefur borizt bréf frá belgiskri konu. Hún
á dóttur, 10 ára að aldri, sem er lömuð af hjarta-
sjúkdómi. Vegna þessa sjúkdóms getur hún ekki
tekið þátt í störfum og leikjum annarra barna á
sínu reki. En þessi litla stúlka á sér eitt áhugamál.
Hún er frímerkjasafnari. Móðir hennar segir í bréf-
inu, að henni berist sjaldan í hendur íslenzk frí-
merki. Ennfremur getur hún þess að hún hafi heyrt
getið hjálpsemi íslendinga við þá, sem við örðug-
leika eiga að stríða og að í þeirri góðu trú beri hún
fram þá bón, að þeir, sem vildu gleðja þessa sjúku
dóttur sína, sendi henni íslenzk frímerki.
Vonandi verður henni að ósk sinni. Þeir, sem
vilja sinna þessu, geri svo vel að senda bréf sín
þannig árituð:
MME G. L. A. DERMAUT
42, CHAUSSÉE de GRAMMONT
EREMBODEGEM (BELGIQUE)
Leiðrétting.
í marz-apríl-blaðinu varð óviljandi víxl efnis á
síðum 60 og 61. Vonandi hafa lesendur séð hvernig
var, og eru þeir beðnir afsökunar á mistökunum.
Pylgizt með tízkunni
ISBLAÐIÐ
í 7.—8. tbl. Heimilisblaðsins 1958 birti ég eftir-
farandi bæn:
„Klæddur er ég og kominn á ról“ o. s. frv. Síðan
hefur mér borizt erindi, sem er beint framhald af
þessari morgunbæn, og hljóðar það svo:
Láttu mig ekki leita þess hér,
sem leyfilegt ekki mönnum er.
Heldur óska ég aðstoð þin,
æfinlega þú sjáir til min.
Þetta lærið þið börnin góð, sem lesið Heimilisblaðið,
og lesið það á eftir hinu, „Klæddur er ég“ o. s. frv.
Hér er falleg Barnabæn, ort af Halldóri Bjarna-
syni frá Minni-Gröf i Borgarfirði. Hann orti margt
fallegt:
Eg bið, góði Guð minn, þig:
Gæt þú mín á barndómsskeiði,
að þér tak og annast mig,
ætíð svo hjá vondu sneiði,
gef þitt orð ég glaður læri,
góðan þar af ávöxt færi.
J. H.
Bænar vers
Hrópa ég Guð í himininn
holdsins þá kraftur dvínar.
Fel ég mig sekur syndarinn
Son Guðs í hendur þínar.
Eb. Eb.
® EIMIL
121