Heimilisblaðið - 01.05.1973, Page 47

Dingaling, hljómar heima hjá Kalla og Palla.
„Hver getur þetta verið", sagir Kalli og lyftir
upp símtólinu. „Það hlýtur að vera til mín“,
heldur Palli áfram. En Kalli heldur tólinu og
hugsar með sér: Hver getur það verið sem tal-
ar? Allt í einu þekkir hann röddina og leggur
tólið frá sér reiður. „Ég veit vel að það ert þú,
stríðnispúkinn þinn", hrópar Kalli til Lillu mús.
Bangsunum gramdist að vera hafðir að leik-
soppi. En Lilla mús heldur um magann af hlátri.
Þegar Kalli kemur auga á langa leiðslu, sem
liggur út úr húsinu, dettur honum í hug að Palli
hafi nú fundið upp á einhverju og hann er
hræddur um að Palli geri eitthvað af sér. Hann
fer út í garðinn og sér að Palli hefur tekið
lengstu snúruna, sem hann gat fundið, svo að
Það er löng gönguför hjá Kalla. Slangan hangir
uppi í tré og hvíslar: ,,Þú getur ímyndað þér,
hve hugdetta Palla er snjöll." Kalli undrast æ
meir, því skjaldbakan vill heldur ekkert segja.
En svo sér hann Palla liggjandi á tjarnarbakk-
anum með seglskipið þeirra og loftviftuna, og
nú getur skútan siglt, þótt logn sé.