Heimir - 22.11.1904, Blaðsíða 1

HEIMIR
I. ÁK. WlNNIPEG, MAN. 22. NÓVEMBER I9C'4- Nu.
Samkomukvæði
eftlr
Þorstein Erlingsson
J*
Fyrst málþing um landsmái er Ieiöinda stund,
sem lokkar oss nauöuga saman,
við höfum þaö svona, viö förum á fund
aö fá okkur smámeyja gaman.
Hún náttúra’ er lymsk og laumast enn;
hún laöar í flokk bæöi snígla og menn.
Þaö er kannske markiö, aö mynda’ á oss skel;
en meöan viö aö henni vinnum,
þá gæti það farið oss frændunum vel,
að finnast hér einstöku sinnum;
vér getum eins heitiö á guö fyrir því,
að gefa oss kufung aö felast f.
Ef hitt verður markiö, að hrærast úr staö,
má hver annast það, sem hann veldur,
því aflinu veitir ei af fyrir þaö
né andlegu buröunum heldur.
Ef einhverjum virðist þaö of stór þraut,
er allt af svo lafhægt að stelast braut.
En lið þaö, sem einhuga leiöina fer,
þaö lítur svo merkileg undur;