Iðunn - 01.01.1887, Page 88
82 Kona byggingameistarans.
Til þess að koma í veg fyrir útrásir þessar, réð
Hinrik af að gjöreyða brú Marteins helga.
Brúin var, sem áður er á vikið, eitt af hinum
mörgu fyrirtaks dýrindum þessarar frœgu kirkju-
funda- píslarvotta- og riddaraborgar, eitthvert feg-
ursta skrautið á belti hennar; en hvað þýða
íþróttaleg eða skrautleg minnismerki í augum kald-
rifjaðs metnaðarmanns, sem hefir ásett sér að leggja
hnífnum í hjarta bróður síns, til að setjast sjálfur í
tignarsæti það, er hann skipar íneð réttu ?
það er alkunnugt, að Cigarrales við Tóledó eru
stór umgirt svæði, sem lykja um yndislega sunlar-
bústaði, fagra aldingarða og plöntunarreiti; bæði
Tirsó og önnur stórskáld vor hafa vegsamað þann
stað með ljóðum sínum.
A einni nóttu höfðu liðsmenn Hinriks felt hin
fögru, þéttlaufguðu tré í Cigarrales, og hlaðið þeim
upp á brú Marteins helga.
]pað var farið að elda aptur. J>á brá alt í einu
geigvænlegum bjarma yfir hina eyddu aldiugarða,
straumöldur Tajo-íljótsins, tóptabrotin af hinni fornu
höll Róderíks konungs, og serkneska turninn, sem
speglar sig enn í straumi fljótsins; það var fyrir
neðan þann turn, sem sagan segir, að dóttir Júlí-
ans greifa hafi verið að baða sig, þegar konungur-
inn festi fyrst sjónir á hinni fárvænlegu fegurð
hennar.
Nú blossaði upp ógurlegt bál á Marteins brú, og
heyrðist gnýr mikill, er brúin sprakk, og steinblakk-
irnar rofnuðu, sem hún var hlaðin úr. J?að voru
slétthöggnir stórsteinar með tenings lögun, eins og
f^hinum dásamlegu Alhambra byggingum. jpessi