Kirkjuritið - 01.05.1937, Blaðsíða 34

192
Islenzkar bækur.
Kirkjuritið.
Og það merkilega er, að það er einmitt hin gamla og síunga,
gullvæga og litilsvirta bræðralagshugsjón Jesú Krists, sem ýmsir
af merkustu mönnum heimsins og þessi ungi prestur benda á
sem einu hugsanlegu leiðina, til farsældar og friðar vansælli
kynslóð. Það er hin rétta og sanna jafnaðarmenska, sprottin upp
af bróðurkærleika og réttu mati einstaklingsréttindanna, í því
Guðs ríki á jörðu, sem upp myndi renna, væri hinni einföldu
kenningu Jesú Krists fylgt út í æsar. í því allsherjarríki myndi
blómgast farsæld og friður í trausti og trú á föðurlega umhyggju
almáttugs og kærleiksríks Guðs og föður, og bróðurást til allra
manna.
Það er fróðlegt að lesa um mismuninn á bræðralags-ríki Jesú
Krists og allsherjarríki kommúnista (sbr. Stanley Jones: „Krist-
ur og kommúnisminn“). Séra Björn skírskotar til ýmsra heims-
kunnra manna, lil stuðnings máli sínu (I. d. Rooseveit forseta,
Lloyd George, Sir James Jeans, Bernhard Shaw, Kagawa, Gandhi
o. fl.). Stórmerkileg eru ummæli hins brezka spekings Berlrand
Russels. Hann segir meðal annars:
„Ef hagnýtt væri þekking mannanna og beitt reyndum
aðferðum, gætum vér á einum mannsaldri framleitt mannkyn
næstum taust við sjúkdóma, illvilja og heimsku. Á einum
mannsaldri gætum vér innleitt þúsundára-ríkið, ef vér vildum.
En ekkert af þessu er unt, án kœrleika! Þekkingin er fyrir hendi,
en kœrleiksskorlur veldur þvi, aO ekki er unt að beita henni“.*)
Þess vegna hta beztu menn heimsins til kirkjunnar í trausti og
von um, að með aðstoð hennar og forgöngu megi liin fogru orð
sálmaskálds vors rætast sem fyrst:
Guðs riki drotni,
dauðans vald þrotni,
komi kærleikans tiðir.
Rætast þessai' fögru vonir, eða halda þjóðirnar áfram sína
blindingabraut hraðfari, í áttina til tortímingar? Bregðist
kristin kirkja þessu trausti allra góðra manna, þá verður dimt
fyrir dyrum úti.
Helgi Valtýsson.
Sigfús Einarsson: Messusöngvar I. Útgefandi: Prestafélag ís-
lands.
Helgisiðaformi íslenzku kirkjunnar var allmikið breytt með
nýju helgisiðabókinni 1934. Meðal annara breytinga var sú ein,
að aukinn var víxlsöngur í hverri messu milli prests og
*) Leturbreytingar mínar. H. V.