Framtíðin - 01.06.1909, Qupperneq 15

FRAMTIÐIN
63
málara, en efuöust um, að þessi ma'öur
gæti verið hann.
Dore tók þá pappírsblað upp úr vasa
sínum og dróg samstundis upp mynd af
flokk bænda, sem voru aö vinna þar rétt
hjá, og hann geröi þaö meö slikri list, aö
þjónarnir sögðu óöar:
“Það er ágætt. Þér eruö Dore.”
Heimurinn hirðir lítt um játning manns-
ins. Viö segjumst vera kristnir. Heirn-
urinn segir: “Sanniö þaö!” Og ef viö
erum í sannleika kristnir, þá eigum við
aö geta gert verk Krists, og lifaö lífi
Krists og auglýst anda Krists.
Úr Söndagsblad.
Einn leyndardcmur þess að varast
freistingar.
“Jeg læröi einu sinni nokkuö af liundi,”
segir trúaður maður einn. “Faöir minn
lagöi stundum kjötstykki eöa brauðbita á
gólfiö hjá hundinum, og sagði: “Nei!”
Og hundurinn vissi aö hann mátti ekki
snerta þaö. En hann leit aldrei á matinn.
Þaö var eins og hann vissi, að freistingin
yröi sér of sterk, ef hann liti á hann. En
í staö þess leit hann ekki augunum af
föður mínum.
Einu sinni borðaði maðttr miödagsverö
hjá okkur, og þegar hann sá háttalag
hundsins, sagöi hann: “Viö getum allir
lært af þessu. Við getum Iært það, að
horfa aldrei á freistinguna, heldur að
horfa ávalt upp í ásjónu meistarans.”
Þegar hugsunin um að syndga á ein-
hvern hátt kemur upp hjá þér, þá getur
])ú veriö viss um, að hún er frá djöflinum,
jafnvel þótt að eins sé um lítilræði aö
ræöa. Þess vegna skaltu ekki líta á það,
sem freistar þín, heldur líta á Jesúm, og
biðja hann að halda þér föstum, og hjálpa
þér til þess að vinna rneira en sigur á
freistingunum fyrir hann, sent elskar þig.
Úr Mcniglicdsblad íor Kristiania.
Hitt og þetta.
“Guöfræöin mín nú,” sagði Spurgeon
deyjandi við vin sinn einn, “felst í fjórum
litlum orðum: ‘Jesús dó fyrir mig’. Ekki
segi jeg, að þetta rnyndi vera alt, sem jeg
reyndi að prédika, ef jeg risi upp aftur,
en það nægir manni í dauðanum. Úpp á
þaö er liægt aö deyja.”
“Þaö, sem hverjum manni ríöur mest á
aö leita að og finna, er tilgangur guös með
hann.”
“Gull er gott til þess, sem það er ætlað,
en betra en gull er aö lifa sem hugrakkur
og þjóðrækinn maöur.”— Lincoln.
I
Þú hleypur ekki frá skugganum þínum:
en ef þú snýr þér aö sólinni er skugginn
þinn fyir aftan þig, og ef þú stendur und-
ir sólinni, er skugginn þinn fyrir neðatt
]tig. Það sent okkur ríður á, er að lifa
lífið okkar undir hádegis-sól lífsins, drotni
vorum Jesú Kristi, með skuggann okkar,
eigingirnina, undir fótunum.” — Rev. F.
B. Meyer.
Littu upp.
Þegar drengur klifrar upp reiða á skipi
í fyrsta sinni, er honum hætt viö aö líta
niöur fyrir sig, og þá sundlar hann. Hon-
um er því hætta búin, ef hann ekki hættir
því. Sjómenn horfa æfinlega upp, þegar
þeir klifra efst upp í reiöa á skipi. — 1
lífinu er eins nauðsynlegt fyrir okkur ávalt
að líta upp — upp til guös t trú á frelsar-
ann. Þá hröpum við aldrei, hvað hátt sent
viö förutn. En ef viö horfum niður, þá
sundlar okkur og viö missum vald á sjálf-
um okkttr, — jörðin, og þaö, sem á henni
er, dregur okkttr aö sér nteð re sterkari og
sterkari áhrifum, svo við tnissum fótanna,
bröpum og förumst.