Ljósvakinn - 01.11.1925, Blaðsíða 2

82
LJÓSVAKINN
manninuni gefnar vonir um að öðlast
hinn rjetta og sanna skilning nema
fyrir trú.
Vjer verðum að byrja í trú og svo
verðum vjer að halda áfram í skilningi
og þekkingu. Þetta er það afl sem
vinnur á móti öllum mannasetningum,
á móli efnishyggjunni, sem byggir á
náttúruöflunum; skynsemistrúnni, sem
byggir á mannlegu hyggjuvili; algyðis-
trúnni, sem segir að Guð sje í öllum
hlutum í náttúrunni. Alt þetta og ann-
að þvílíkt, sem mennirnir finna upp og
búa til, verður að engu fyrir þessu eina;
Irúnni. Og trúin er ekki blind hjátrú
eins og sumir af spekingum heimsins
vilja fá oss til að trúa. Sá maður, sem
ekki vill meðtaka viskuna með trú,
mun aldrei öðlast hana; bjer er auð-
vitað átt við hina sönnu visku — það,
sem veitir manninum skilning og þekk-
ingu á því, sem viðkemur mannseðlinu
og eilífðarmálunum.
Mennirnir eru skapaðir með trúar-
tilhneigingu, og ef þeir bæla ekki niður
þessa meðfæddu tilhneigingu, þá mun
hún koma þeim til að trúa á einhverja
æðri veru. Að þetta er svo í raun og
veru, sjáum vjer af því, að ekki er til
nein kynkvísl eða þjóðflokkur í heim-
inum, sem ekki hefir einn eða annan
átrúnað. Til þess að leiða í ljós og
kunngjöra sannleikann, sem mennirnir
hafa dregið skýlu fyrir með öllu þvi,
sem þeir sjálfir hafa hugsað og fundið
upp, gaf Guð mönnunum hið opinbera
orð sitt í Heilagri ritningu og hinn lif-
andi sendiboða Jesúm Krist. Með áhrif-
um Heilags anda hefir hann stöðugt
reynt að leiða mennina til þekkingar á
sannleikanum eins og hann birtist í
orði hans og lífi sonar hans. Með verk-
um sínum í náttúrunni hefir hann leit-
ast við að opinbera kærleika sinn til
mannanna, til þess að mennirnir lærðu
að elska hann. Trúin á tilveru Guðs er
því fyrsta sporið til sannrar þekkingar,
og því næsl er trúin á Biblíuna. Vjer
verðum að meðtaka Guðs orð sem op-
inberun á hinum guðdómlegu sannind-
um. Annaðhvort er Biblian Guðs orð
eða hún er það ekki, og ef hún er það
ekki, þá hefir Guð ekki gefið oss neina
opinberun, því að engin önnur bók en
Biblían krefst þess, að vera álitin Guðs
orð. Og ef Biblían er ekki Guðs orð,
þá hefir Guð Iátið mennina vera án
beinnar opinberunar. það er lífsskilyrði
fyrir oss að vjer meðtökum Biblíuna
eins og hún er — meðtökum hana sem
hina heilögu bók Guðs, sem mennirnir
hafa fengið fyrir mælikvarða og leiðar-
vísir.
Það eru ekki allir, sem vilja viður-
kenna þær grundvallarreglur, sem hjer
hefir verið bent á sem skilyrði þess að
geta öðlast sannan skilning og þekkingu,
en enginn getur gengið fram hjá þeim
án þess að stofna sálu sinni í voða.
Það er ekki nema um tvent að velja:
Annaðhvort verðum vjer að meðtaka
Guð og hans orð, eða vjer verðum að
aðhyllast mannasetningar og mannaboð-
orð — verðum að láta mannlegt hyggju-
vit útskýra fyrir oss leyndardóma lífsins.
Og allir höfum vjer rekið oss á það,
hversu mönnum er hætt við að skjátl-
ast. Allar ráðgátur verða ráðnar og all-
ir leyndardómar opinberaðir í ljósi Bibl-
íunnar. Vjer viðurkennum að náttúr-
unni sje viðbaldið og stjórnað af þeim,
sem hefir skapað hana. í trú flýjum
vjer til Guðs til þess að fá andlega
hjálp, og í trú meðtökum vjer Jesúm,
opinberaðan i holdi, sem friðþæging
fyrir vorar syndir. Hvernig guðdómur-