Ljósvakinn - 01.11.1925, Blaðsíða 7

L J Ó S V A K I N N
87
meira þegar sálin læknast af sjúkdómi
syndarinnar. Hið skapandi orð Guðs,
sem getur umbreytt lífinu, tekið burt
hatrið úr hjörtum vorum og fylt þau
með kærleika Guðs og hreinsað oss af
öllum óhreinleika — þetta er mesta
undraverkið.
Ef vjer erum i efa eða óvissu hvort
það, sem vjer höfum bygt trú vora á
er rjett, þurfum vjer ekki annað en að
gefa gætur að hinni alvarlegu viðvörun
frelsarans, sem kemur rjett á eítir hinni,
sem að framan er tilfærð. Þar segir
hann. »Hver sem því heyrir þessi orð
mín og breytir eftir þeim, honum má
líkja við hygginn mann, sem bygði hús
sitt á bjargi; og steypiregn kom ofan,
og beljandi lækir komu og stormar
bljesu og skulln á því húsi, en það
fjell ekki, þvi að það var grundvallað
á bjargi. Og hverjum, sem heyrir þessi
orð mín og breytir ekki eftir þeim,
honum má líkja við heimskan mann,
er bygði hús sitt í sandi; og sleypiregn
kom ofan, og beljandk lækir komu og
stormar bljesu og buldu á því húsi, og
það fjell, og fall þess var mikið«. Matt.
7, 24, 27.
Takið eftir þessari mikilsverðu leið-
beiningu frelsarans um, »að hver sá,
sem heyrir þessi orð hans og breytir
eftir þeim«, hann stendur á öruggum
grundvelli. Frá þessu er engin undan-
tekning. Sjerhver maður getur verið
viss um að sá grundvöllur, sem hann
byggir á sje traustur, ef hann aðeins
heyrir orð meistarans, og breytir eítir
þeim.
Ef vjer gefum gætur að Guðs orði,
sjánm vjer, að hann leggur oss þann
mikla vanda á herðar, að lifa hinu
sanna fullkomna lífi, sem hann lifði
sjálfur hjer á jörðinni. En þegar hið
undraverða líf hans blasir við hinum
andlegu augum vorum, finnum vjer van-
mátt vorn i þvi að gjöra það, sem
bann krefst af oss. Já, Drottinn segir
oss lika, að vjer getum alls ekkert
gjört án sín. Jóh. 15, 5. En um leið
og vjer finnum sárt til þess, að þetta
er satt, getum vjer huggað oss við það,
að hann bljes Páli postula því í brjóst
að segja: »Alt megna jeg fyrir hjálp
hans, sem mig styrkan gjörir«. Fil. 4,
13. Lifandi samband og lifandi sam-
fjelag við hinn lifandi frelsara er hið
þýðingarmesta af öllu. Fað er þetta lif-
andi samfjelag við Drottin, sem um-
breytir sálunni og skapar hið hreina
hjarta, sem getur tileinkað sjer fyrir-
heitið um að sjá Guð.
r.
> Hitt og þetta.
Orð vor eru lögð á aðra metaskálina
og verk vor á hina. Sje alt eins og það á
að vera er hvorutveggja jafn þungt; en það
er ekki ætíð, að munnurinn og höndin starfa
saman. Höndin, það er að segja verkin, eru
áreiðanlegasti mælikvarðinn fyrir hinu rjetta
ástandi voru. Ritningin talar svo víða um
þetta, t. d. segir hún: »Sá sem segist vera í
ljósinu og hatar bróður sinn, hann er ennþá
í myrkrinu«. 1. Jóh. 2, 9. »Sá sem segir: Jeg
þekki hann, og heldur ekki hoðorð hans,
er lygari og sannleikurinn er ekki í honum«.
4. v. »Ef vjer segjum: Vjer höfum samfjelag
við hann, og göngum þó i myrkrinu, þá
ljúgum vjer og iðkum ekki sannleikann«.
Kap. 1, 6. Orð án samsvarandi verka vega
ekkert — hafa ekkert gildi. Verk án orða
eru betri en orð án verka.
Eilíllega liiim sami, Peir eru
margir á vorum tímum, sem segja, að sá
Guð, sem Gamla-testamentið talar um, sje
alt öðruvísi en sá Guð, sem Nýja-testament-