Ljósvakinn - 01.11.1927, Page 9

LJÓSVAKINN
57
Sá sem ekki byggir trú sína á öllum grund-
vellinum, mun komast að raun um að stór-
viðri heimskenninganna eyðileggur hana. Hún
er pá óiujt. Sá sem byggir á grundvelli postul-
anna og spámannanna, stenst öll stórviðri og
kemst klakklaust af. Ekkert fær valdið hvilík-
um meini eða gert hann kjarklausan. Hann er
sá sami í óviðri sem í sólskini. Trú hans er
jafn öilug, hvort heldur útlilið er dimt eða
hjart. Vongóður og hugrakkur gengur hann á-
fram á lifsbrautinni. Orð sálmaskáldsins eiga
vel við slika: »Þeir, sem reiða sig á Drottinn
eru eins Zíonsfjall, er ekki bifast, heldur
stendur eiliflega. (Sálm. 125, 1). Og enn: »Sér-
hver af yður, sem óttast Drottinn, hann hlýði
raustu hans. Sá, sem í myrkrinu situr og enga
skímu sér, hann treysti á nafn Drottins og reiði
sig á sinn Guð«. (Jes. 50, 10.).
Vanda nienn yíirleitt gfrtmti-
völliun?
Pví miður er fjöldi manna kærulaus og ó-
stöðugur i hugsun sinni, og láta sig engu skifta
þessi málefni, sem i raun og veru eru hin allra
þýðingarmestu fyrir hvern einstakling. En menn
hugsa um og hafa áhyggjur af ýmsu öðru, sem
er minna um vert og kæmi af sjálfu sér, þegar
undirstaða trúarinnar væri orðin trygg. . . þeir
fylgjast með fjöldanum — það er auðveldast —
þeir segjast trúa og kenna eins og feður þeirra,
en þeir gera það ekki og hirða ekki um að
rannsaka hvort trú þeirra sé bygð á kenningu
postulanna og spámannanna eða ekki. Pannig
Var háttalag Gyöinga á dögum Krists. A svip-
aðan hált segjast raenn nú vera Lútherstrúar,
þó peir varla þekki skoðanir lians og fari þvi
siður í öllu eftir stefnu hans.
Peir, sem gefa gætur að og rannsaka þetta i
Ijósi ritningarinnar, og snúa aftur að grundvelli
postulanna og spámannanna, eru álitnir af blind-
um fjöldanum — að vera afvegaleiddir. Þeim
er kent um að þeir vilji koma með nýja kenn-
ingu, þó það í raun og veru sé hið gagn-stæða.
1*655 háltar ásökunum var beint að Kristi og
postulunum, að Lúther, Wesley og mörgum
öðrum. Pað er gamla sagan upp aftur. En mundi
það ekki hafa verið betra á þeim tíma að fólkið
hefði rannsakað málið með Guðs orð að undir-
stöðu, i staöinn fyrir að áklaga og ofsækja þessa
menn sem kunngerðu sannieikann í krafti heil-
ags anda, og leituðust við að leiða manneskj-
urnar aftur að hinni gömlu gölu, sem forfeður
þeirra liöfðu yfirgefió? Petta er mjög alvarlegt
atriði, sem gerir tilkall til ódeildrar eftirtektar
vorrar.
Hvernig getum við öðlast Hiinna
kristna trú?
Postulinn svarar þessari spurningu: »Svo
kemur þá trúin af heyrninni og heyrnin fyrir
Guðs orð«. (Kóm. 10, 17.). Jesús segir: »Sæðið
er Guðs orð«. Eins og sæðið fellur í jöröina,
frjógvast, vex og ber ávöxt þegar hæfilegur hiti
og væta er fyrir hendi, þannig frjóvgast orð
Drottins í hjörtum vorum. En það er fjell í
í góða jörð merkir þá, sem heyra orðið og
geyma það í góðu og siðsömu hjarta og bera
ávöxt með stöðuglyndi. (Lúk. 8, 11. 15.). Peir,
sem heyra orðið og lofa Guði að gera það lif-
andi í hjörtum sínum og lifi verða hand hafar
sannrar kristinnar trúar. Pað sýnir sig í dag-
legri breytni þeirra og í lífslefnu þeirra, því
orð Guðs er lifandi og kröftugt. (Hebr. 4, 12.).
Getur maður séð hvort trúin
er sönn eða ónýt?
Eins og tréð þekkist hvort það er gott af á-
vöxtum þess, eins þekkist sannkristinn maður
af verkum sinum. Sé líf vort ekki i samræmi
við heilaga ritningu (að maður varist það, sem
þar er skrifað til viðvörunar og breyti eftir þvf,
sem þar er skrifað til eftirbreytni) þá er trú
vor ekki lifandi. Hún er þá ekki bygð á grund-
velli postulanna og spámannanna og því dauð
eins og Jakob kemst að orði: »Eins er lika
trúin hafi hún ekki verkin, dauð út af fyrir sig.
En nú segir einhver: Pú hefir trú en ég hefi
verk. Sýn mér þá trú þína án verka þinna, ég
skal sýna þér mlna trú af mfnum verkum. Pú
trúir að Guð sé einn. Pú gerir vel. En djöfull-
inn trúi því lika og skelfist. En fávís maður,
þú skalt vila að trúin er dauð án verkanna . .
þvi eins og limaminn er dauður án andans eins
er trúin dauð án verkanna. (Jak. 2, 17.—22. 26.).
Sönn kristin trú sýnir sig í framferði. Verk
vor, sem eru afleiðing lífandi trúar munu vera
i nánu samræmi við orð Drottins i öllum at-
riðum. Alt, sem við tökum oss fyrir að gera
verður ávöxtur lifandi trúar á Krist. Vér getum
ekki fengið betra dæmi upp á sanna trú, en
þá sem talað er um í (11. kap. Hebr.) bréfsins.
Par er skýrt og greinilega sagt frá hvað sönn og
lifandi trú getur áorkað og hvernig hún birtist.
Hennar vegna verður hinum fyrri mönnum
hrósað. (Hebr. 11, 2).
Hvernig for tfyrii* þeim, scm i'eynn
að búa sér til eittlivuö, sem lfU-
ist liiuni söunu trú?
Margir halda aö á dögum gamla sáttmálans
hafi menn réttlæst fyrir verk, en i nýja sátt-