Ljósvakinn - 01.08.1928, Side 3
Hvers vegna eigum vér að reka kristmboðsstarfsemi?
Á þessum efasemda og vantrúarlíma
hafa menn tekið að gagnrýna hinar upp-
haflegu kiistilegu kenningar og vinsa úr
þeim, og margir undrast að ekki skuli
vera kominn tími til að kirkjan dragi úr
ef ekki með öllu hætta
starfinu í þágu heið-
ingjanna og þeirra sem
ekki eru kristnir.
Það er auðvelt að
skilja, að á þessum
kæruleysis tímuin gagn-
vart trúmálunum geti
verið margir, sem ekki
gera sér grein fyrir hinni
verulegu þýðingu heið-
ingjakristniboðsins. í*eg-
ar vér nú leggjum fram
nýja ársskýrslu nm
kristniboðsstarf vort í
fjarlægum löndum fyrir
miljónir lesenda, þá er
oss gleði að nota tæki-
færið til þess að koma
með skýra og hrein-
skilnislega' yfirlýsingu,
sem vér vonum að færi
lesendum vorum gleggri
skilning á því slarfi sem
int er af hendi, þöifinni
sem verður af fullnægja
og hinum átakanlegu
áskorunum jafnvel um að auka starfsem-
ina í öllum kristniboðslöndum. Af þeim
ástæðum, sem i ljós munu koma siðar i
þessari grein verður einkunarorð liinnar
kristnu kirkju að vera:
»Gefumst aldrei uppl Hörfum ekki til
bakal Þreytumst ekkil«
Höfundur þessarar greinar hefir notið
þeirra forréitinda að lifa og starfa bæði
heima og úti meöal heiðingjanna. Eg veit
hvað það er að leggja hönd á verkið eins
og það er frá sjónarmiði ibúanna í heima-
löndunum. í menningarlöndum þar sem
góð lífsskilyrði eru, er fólk yfirleitt vel
selt með tilliti til nauðsynja lifsins. Tæki-
færin til að göfgast og
þroskast eru fleiri en
upp verði talin og við-
búnaður vor á öllum
sviðum sýnir, þegar
iljólt er á litið, að ekki
er um skort að ræða.
Athugi maður þar á
móti hina átakanlegu
mótselningu er kemur í
Ijós hjá hinum mörgu
miljónum manna, sem
lifa án Guðs og án von-
ar um eilíft líf, þá sér
maður best hið sorglega
ástand þeirra, sem ekki
hafa Ijós fagnaðarboð-
skaparins. Þar eru menn
án mentunar, sumir á
svo lágu þroskastigi að
þeir eru mannætur, þeir
þjást af alls konar ó-
læknandi likamlegum
sjúkdómum, f hryggu
skapi, samviskusljóvir,
þrælar illra hugsana og
verka og siðferöislegrar
spillingar — margir nauöbeygðir til að
láta sér nægja eina mállíð á dag, og jafn-
vel svo lítið sem ein máltíð ekki ætíð
fyiir hendi.
Orsakir.
Þessi mikli mismunur hlutskiftis og að-
slöðu á sér orsakir. Þessar orsakir koma
einungis i Ijós þegar þess er gælt að vér
hörum það sem þá vantar. Áslæðan til
MinnisvarÖi Davið Livingslones í Miö-
Afrilai Minnisvarðinn er reislur við Iré
er á var /itað: y>Davið Livingslone dó
//. niai 1873«.. Mennirnir þrir eru krislni-
boðarnir French, W/ight og Whceler.