Ljósvakinn - 01.08.1928, Síða 11

33
LJÓSVAKINN
Frá Kina. Dörn heiðingjanna, sem komin eru til krislni-
boðsskólans frá nœrliggjandi sveitahéruðum.
blind það sem eftir væri æfinnar. Síðan
var komið inn með litla stúlku og það
kom í ljós að það var eins ástatt með
augun i henni og af sörou orsök. Hér voru
tvær manneskjur, sem voru blindar og
hlutu að verða það æfilangt sem afleiðing
af læknismeðferð þess, er þær hugðu að
gæti gert þær heilbrigðar.
í þessu sama sjúkrahúsi var kona ein,
sem læknirinn hafði með uppskurði lækn-
að af miklu meini. í þessu litla sjúkrahúsi
var troðið saman 53 sjúklingum. Fiestir
þeirra hefðu mist lífið, ef þeir hefðu ekki
fengið Iæknishjálp. Hér voru menn og kon-
ur, sem limir höfðu verið teknir af, mein-
semdir verið skornar úr, hættuleg sár fengið
grædd og aðrir, sem höfðu fengið lækn-
ingu við augnveiki eða húðsjúkdómum.
Gangarnir, og jafnvel baðherbergin voru
full af sjúklingum. Alstaðar voru þeir. Ár-
lega er sjúklingum í þúsundatali hjúkrað
og veitt læknishjálp. Svo margir hafa feng-
ið fulla heilsubót og eru komnir heim til
sín að hundruðum skiftir, og alt er
þetta árangur af starfi þessara krislnu
lækna, hjúkrunarkvenna og aðstoðarmanna
þeirra. Þetta er eina sjúkrahúsið fyrir meir
en 3 milj. manna, og vér biðjum lesarann
minnast þess, að það var reist fyrir gjafir,
sem komu inn við haustsöfnunina.
Gjaftr til Guðs málefnis
mega aldrei álítast tap.
Peningum, sem hinum
bágstöddu er miðlað, eru
ekki tapaðir eða illa notaðir.
Peir eru sem brauð, sem
varpað er út á vatnið og
einhversstaðar munu koma
að notum fyr eða síðar.
Pessar gjafir létta byrðar
fólksins og færa von og gleði
myrkvuðum hjörtum, og oft
á það sér stað, að þeir, sem
bjálpina hljóta, verða aftur
öðrum tii blessunar. Pannig halda gjafir
vorar áfram að verða til blessunar viðar
og víðar alt til enda veraldar.
Og vér verðum heldur ekki fátækari við
það að gefa. »Sumir miðla öðrum mildi-
lega, og eignast æ meira, aðrir halda í
meira en rétt er, og verða þó fátækari.
Velgjörðasöm sál mettast rikulega, og sá,
sem gefur öðrum að drekka, skal og sjálf-
ur drykkjaður verða«. Orðskv. 11, 24. 25.
Hversu mundi ekki skyggja fyrir oss ef
vér fengjum fregnir um að nú væri ekki
framar nokkra manneskju að finna í heim-
inum, sem þyrfti á bjálp vorri að halda.
Krisniboðinn segir börnnnum um Jesúm.