Ljósvakinn - 01.11.1928, Qupperneq 5

LJÓSVAKINN
65
„Maðurinn
Kristur
Jesús".
1 Tim. 2, 5.
„Og orðið
var Guð“.
Jóh. 1, 1.
Var Jesús að eins maður?
Innan kristninnar hafa oft — og ekki
sist nú á siðusu árum — verið hafnar á-
rásir á Krist. Þessar árásir hafa haft það
markmið að eyðileggja trú manna á Jesúm,
með þvi annaðhvort að tala um hann sem
hvern annan »mann«, eða jafnvel sem
ævinlýrahetju sem aldrei haíi verið til í
raun og veru.
Pað er ekki hægt annað en taka eítir
þvi, að nú er gert mikið að þvi að reyna
að veikja trú manna á heiiaga ritningu —
og það er að sðnnu ekki að furða, að
hinn raunverulegi hyrningarsteinn hennar,
Jesús Kristur — verði fyrir árásum —
sem Son Guðs. Fljótt á litið má segja að
aldrei hafi verið talað meira um Jesúm en
einmitt nú. Það virðist jafnvel að aldrei
hafi borið jafnmikið á honum, og þeir
sem nefna sig eftir nafni hans eru miklu
fleiri en nokkru sinni áður.
Bæði trúað fólk, vantrúað, hálftrúað,
guðspekingar, Gyðingar og heiðingjar, bæði
vondir menn og góðir tala um hina óvenju-
legu eiginleika, um miskunn þá og gæsku,
sem þessi Jesús hafi sýnt í dagfaii sínu.
En um leið ræna þessir menn, sem hæla
Jesú svo mikið, lævíslega heiðri og dýrð
þeirri, sem honum ber með réttu. Það get-
ur verið að maður taki ekki strax eftir
þvi, að hverju tal og rit slikra manna
stefna. En við nánari athugun kemur það
í ljós að þeir setja Jesúm á sama bekk og
aðra menn.
Stefna slíkra rithöfunda og ræðumanna
er ekki óáþekk aðferð þeirra manna, sem
hrópuðu vingjarnlega til mannsins, sem
var á leiðinni frá Jerúsalem til Jerikó. Og
oið ritningarinnar, um mann sem var
særður í húsi vina sinna, rætast á slíkum
aðdáendum Krists.
það er talað um framúrskarandi karl-
mensku Jesú, manngæsku hans, kuiteisi og
fórnfýsi. Gæska hans og háu hugmyndir
eru mjög lofaðar. Hann er talinn maður,
sem hvergi finni sinn líka. t*að er talað
um liferni hans, hreinleika og visku, sem
enginn geti jafnast við. I öllu sem hægt
er að mæla með mannlegum mælikvarða
er Jesús talinn hinn mesti maður. En í
augum þeirra sem hafa álit á sér, hjá
mörgum guðfræðingum, hjá ýmsum lærð-
um mönnum og í auguin þeirra er hafa
gert framþróun að trúarbrögðum s num
— er Jesús að eins maður. Leir tala um
Jesúm sem merkan mann, sem merkilegan,
óvanalegan, framúrskarandi mann, sem all-
ir mundu óska sér að vera líkir að ýmsu
leyti. Aftur á móti er lítið talað um að
hann sé meir en maður. Það er lilið talað
um guðdómlegt eðli Hans, sem hann hafi