Ljósvakinn - 01.11.1928, Síða 6

56
LJÓSVAKINN
átt með hinu manDlega. Og ef nokkuð er
vikið að sliku, verður það frekar til að
rýra þá hugmynd en að gera hana Ijósari
fyrir mönnum.
Það er að eins ein bók sem gefur full-
komlega sögulegar upplýsingar um Jesúm,
nefnilega Nýjatestamentið. Höfundar Nýja-
testamentisins, þeir Matteus, Jóhannes,
Pétur, Jakob og Júdas liíðu samtímis Jesú
og voru í nánu sambandi við starfsemi
hans i yfir 3 ár. Jesús skrifaði enga sögu
um sjálfan sig. Hann lét ekki eftir sig
neinar dagbækur svo menn viti til. Pað
sem hann sagði, það sem hann gerði og
það sem hann skrifaði er að finna í Nýja-
testamentinu. Að vlsu er að finna í ritum
Talmuds sögur um líf hans og verk, en
það er ekki ætlun vor að vísa til þeirra hér.
Eftir að Nýjatestamentinu var komið í
eina heild hafa verið skrifuð mörg verk
um lif Jesú og lyndiseinkunn. En allar
slíkar bækur og ritgerðir hafa verið skrif-
aðar með frásagnir Nýjatestamentisins
meira og minna fyrir augum. Bæði vinir
Jesú sem óvinir hafa að eins eina lind að
ausa úr, viðvíkjandi lífi hans, framferði
hans, verkum hans og kenningu. Sú stefna
sem sumir hafa tekið, nefnilega að vinsa
úr Nýjateslamentinu það sem þeim heíir
þólt gott og fleygja hinu sem miður hefir
látið vel í eyrum þeirra, er verk sem dauð-
legir menn geta ekki gert með rétti — og
sem engum er mögulegt að framkvæma
svo að til gagns eða góðs veröi fyrir neinn.
Pað er ekki til neins fyrir nokkurn lifandi
mann að ætla sér að skera úr hvaða hlut-
ar Nýjatestamentisins sé algerlega innblásn-
ir af Guði og hvað ekki algerlega. Nýja-
testamentið stendur saman sem heild. Pað
er hið mikla ljós, sem Guð hefir gefið
okkur viðvíkjandi verki Krists, oiðum hans
og framferði á allan hátt.
Pó Jesús frá Nazaret væri maður með
holdi og blóði eins og aðrir menn, þá var
alt ltf hans frá vöggunni til þess er hann
sté upp til himins, i sambandi við himin-
inn og yfirnáttúrlegur kraftur sást í öllu
lífi hans. Pað var augljóst að jarðneskt
umhverfi hafði ekki ráðin yfir honum,
heldur himneskur kraftur. Við höfum ekki
fyrir augum hið spámannlega orð Gamla-
testamentisins, sem aftur og aftur umtalar
komu hans og verk og starf hans meðal
allra slétta mannfélagsins. Viö lítum að
eins í þessum hugleiðingum á iif Jesú
meðan hann var kallaður Jesús frá Naza-
ret, og meðan hann ferðaðist um Júdeu
og Palestínu í rúm 33 ár, og sem sýnir
ljóslega að hann lét stjórnast af himnesk-
um áhrifum.
Að hann var maður líkur öllum öðrum
mönnum er enginn vafi á. Pað eru marg-
ar sannanir fyrir þvi. Við getum athugað
nokkrar:
»Pví það sem lögmálinu var ómögulegt,
að því leyti sem það mátti stn einskis
fyrir holdinu, það gerð Guð, er hann, með
því að senda sinn eigin Son í líkingu
syndugs holds, og vegna syndarinnar fyrir-
dæmdi syndina í holdinu«. Róm. 8, 3.
»Þar sem nú börnin eiga hlut í holdi
og blóði, þá hefir hann og sjálfur fengið
hlutdeild i því mjög svo á sama hátt, til
þess að hann fyrir dauðann gæti að engu
geit þann, sem hefir mált dauðans, það er
að segja djöfulinmc. Hebr. 2, 14.
»Verið því með sama hugarfari sem
Kristur Jesús var. Hann áleit það ekki
rán að vera jafn Guði, þótt hann væri í
Guðs mynd, heldur afklæddist henni og
tók á sig þjónsmynd og varð mönnum lík-
ur; og er hann kom fram að ytra hætti
sem maður, lítillækkaði hann sjálfan sig
og varð hlýðinn alt fram f dauða, já fram
í dauða á krossi. Fyrir því hefir Guð hátt
upp hafið hann og gefið honum nafn, sem
er hverju nafni æðra«. Fil. 2, 5.-9.
Fæðing Jesú boðuð.
Pá tíminn nálgaðist að Jesú skyldi koma
í heiminn í fyrra sinn var koma hans
boðuð fyrir fram þannig: