Kennarinn - 01.10.1903, Blaðsíða 4

76
KENNARINN
arstörl.á hendi?—• Hver er.lex. í. dag? I-Ivar stenclur hún? Lesum hana
a víxl. ’' Les úpp minnistextánn.
SAMSON OG KjXl.KINN.
D<5tb. 15,7—17;*— Minnjst. í 14. v.
7. En Safnson ságöi til þeirra: Jaínvel þó þér þetta gert
ha'fið, þít vil ég samt sem á'Sur héfná ihín á yöur, og hætta
syó. g; Og.licttin sló þ;i hárölega á legg og lær. Síð'an fór
háViií. JiaSan óg'settis^t aö í helli e'inum í Etam. "9., Í>á,föru
ÍFlltst'^ur.iUpp eftir, og',. settu herhúöir í Júcja, og dreiíö.u ,sér
ú.t u' Lfekí. , 10., Óg inennirnir í Júda aögöu: Hví eruö þér
hingaö.k.omnir til bardaga viö oss? ■ En þeirsögðu: V.ér erum
hingað.kbmnir til að binda Sainson,og til.aö gera viö.hann óins
og híinn. hefif gert viö oss. 11. Eftir þaö fórn þrjár þúsundir
itfánhá áfrjúlda niöúr til hellisins í Etam og sogöu til Sam-
sonkr<: Veistu ékki, að Fíhsteá'r drotna yfir oss? Hví hefir
þú þá svo viö ó’ss breytt?' Hanh svaraöi þeim: Eins og þe’ir
geröu' viö inig,''eins héfi eg gert viö þá. 12. ög þeir sögöu
'til han,s: Vér erurii hingaö komnir til aö birida þig og
áöjselja þig Fílisteúin í hendur. Og Samson sagö.i til þeirra.:
Virinið. ,mér 'þá þann eiö, aö þér skiduö ekki vinita á rnér. 1,3.
Þeir svöruöu honum og sögöu: Engan veginn (skulum vér
■vinna á þér). Vér viljunr að eins binda þig og p;efa þig svo í
þeirra hendur; en ekki skriliini vér dreþa þig. Sfðari' buri'dri
J^pJrann n>eö tveirn reipqm nýjuui, og fluttu hann burtu frá
klettinum. :i4„ Én senr hann konr til Lekí, kpmu Fílistear
mó.ti honuin meö fagnaöarópi. þá kom andi .dr.ott.ins yfir
Jutnn, svo rcipiu, . seni voru rnn armlcggi fiaits, untfu scm
þrœtfir r eldi firnnnir, og fjðtrarnir súndurslitnuSn af fiömi-
um fians, ,15. Og •hann fann nýjan a.snakjálka, rétti út hönd-
ina, tók harin,'og sló ■ meö honum þúsund manna. 16. Þá
ságöi Sámsoh: Meö ásriákjálka (hefi eg) vá'lköst, já; tvo val-
kesti (hlaöið). Með.asnakjáJka he.fi eg slegiö þúsund manna.
Samson, ■s$jjiasti:dómaj'inn, setnþsa^t er ffá í pýmarali.j .20 ár dómari,
sonur Manóa af Dansætt, fæddur í Sóra, bæ í erfðahluta Dans. — í 40 ár
UtifÖu Filistpar(halt,hiraelsm.i4 valdi sínu. Guð hafði, ofurseit þá, vegqa frá-
falls þeirra; en útvelur S, frá móðudífi sem .þjálparmiinu þeirra, Foreldrar
þítps vita þpð, að dr.. vill, að liann sá , lielguðpr þjóppstu.sinni, . Vex upp hjá
þpim og. yprður sterkur. Og dr, gefur iionpm lþpgun.og líkamlegt þrek til að
fryJ.Ha þjpðj sjína (1.3. kap.). Giftist. Fjlisteaikonu á móti yilja foreldra siuna.;
gn.vapð þp liþur í frelsisbayÁttuqpi. gynnjst með því betur Fílist. oghpr.sök
á hendur þeim (kap. 14—15,6). Rúðst einp,ipð.;þeim og. drap rnprga þeirra
á Iegg;ogdp;r‘;). Flúði syp. i, helli lejnp í klettinum Etaip í J.úda-fjall-
i,eptij (28).,...^jílist. vi.lja hefna sín |y.rir, 4* Júdamönnum. Iin lofast til að láfa
þ,ý,í (riði,ief,þp,ip,<rpiás.elji sS>. (9- 10). J ú.daip. tsamþykkjai. það, , Fafa á fttnd