Mánaðarblað K.F.U.M. í Reykjavík - 01.01.1935, Qupperneq 14

12
MÁNAÐARBLAÐ K. P. U. M.
í bátnum hans Lesara-Knúts. En einn varð
eptir á kjölnum. Hvað ællaði Knútur nú að
gera? Enginn vildi spyrja hann, þeir skildu
það, að hjer gat enginn rjett hjálparhönd
nema Knútur. Pær voru ekki margar mínút-
urnar til að hugsa sig- um, og þó virtust þa?r
vera heil eilífð. Knútur lætur bátinn taka
viðbragð fram, snýr honum, og þeir ber-
ast lengra burt frá bátnum. Pað hringsnýst
allt fyrir mönnunum, en til allrar blessunar
er ekki tími til þess fyrir þá að hugsa sig um,
því að á augabragði snýr Knútur bátnum.
og þeir komast aptur að bátnum, sem hvolft
hafði. Og í þetta sinn eru það tveir af hraust-
ustu piltum Knúts, sem grípa í manninn, sem
er á kjöl og draga hann gætilega inn í bát-
inn. Á næsta augnabliki tekur brimið bát-
inn, sem hafði hvolft og slengir honum upp
í stórgrýtið, og þar brotnar hann í spón. Nú
skýzt bátur Knúts eins og ör gegnum brim
og boða, og' eptir augnablik höfðu þeir einnig
komizt inn um þrönga sundið og inn á fjörð.
Stormurinn hafði aukizt enn meir en þeir
höfðu gert sjer í hugarlund, á meðan þeir
voru við björgunina. Rödd formannsins hljóm-
ar enn á ný: »Takið saman seglið,« — og
með fokkuna eina uppi skríður báturinn inn
fjörðinn óðfluga að landi. Sjórinn er eitt löð-
ur, svo að það er engin leið að sjá neitt fram
fyrir sig, en meðan stýrisvölurinn er í hinni
styrku hönd Knúts, vita allir, sem í bátnum
eru, að öllu er óhætt. — Eftir fáar mínútur
eru þeir komnir að bryggjunni, — síðastir að
vísu, en með dýrmætasta farminn innanborðs
— sjö menn.
Peir, sem í landi voru, þóttust sannfærðir
um, að þetta yrði mesti slysadagurinn, sem
menn myndu eptir, — en þökk sje Lesara-
Knúti fyrir björgunina. Það fórust aðeins
tveir bátar, þeir tveir, sem hjeldu það vera
heimsku úr Knúti, þegar hann hrópaði á þá.
Það var seinna um kvöldið. Inni í »Lesara-
búðinni« logar ljós. Úti hamast stormurinn
meir en nokkru sinni fyrr. En inni í »Lesara-
búð« er söngur. Svo öflugur söngur hafði
aldrei hljómað þar fyrr. Knútur tekur dýr-
mætu bókina sína og lcs með titiandi röddu:
»Ákalla mig á degi neyðarinnar, jeg mun
frelsa þig, og þú skalt vegsama mig.« (Sálm.
50, 15.). Hann leggur bókina frá sjer og beyg'-
ir knje sín til bænar. — — Hann er ekki
framar einn lesari í þe-sari verbúð núna. Við
hlið hans krjúpa þrír ungir menn og þakka
Guði fyrir það, að þetta orð er satt, þakka
Guði fyrir það, að hann hefur leitt sálir þsirra,
sem hingað til hafa látið hrekjast fyrir öll-
um' vindum, inn í örugga höfn, þar sem þeir
geta hvílst rólegir og öruggir.
(P. S. þýddi).
------*><=><«----
Til athugunar.
Guð býöur oss að bera vorn kross og ljetta at'
oss öllum sorgum. En vjer erum ávalll að rtyna aó
Ijetta af oss krossinum en teia sorgirnar.
Veizt þú hvernig þú getur hefnt þín á þeim,
sem baktala þig? Gjörðu þá að lygurum með gððri
breytni þinni.
Menn haltra til Guðs en þeir h’.aupa til djöf-
ulsins.
- Viljir þú komast ókvíðinn í gegn um lífið,
þá horf þú yfir sjálfan þig.
Viljir þú ekki vera ókunnur í lifinu, þá torfðu
í kringum þig.
Viljir þú sjá þitt eigið gildi, þá horf í sjálf-
an þig.
Fundir og fundartími.
A.-D. fundur hvern fimtudag kl. 8V2 síðd. Ymsir
rœðumenn.
U. -D. fiindur á hverjum sunnudegi kl. 8x/2 síðdegis.
Margbreytt fundarefni. Aug'lýst fyrir
hvern fund.
Y.-D. fumlur á hverjum sunnudegí kl. 1 y2 e. h. —-
Sveitafundir ýmsa daga vikunnar, boð-
aðir sjersaklega.
V. -D. funilur á hverjum sunnudegi kl. 3 e. h. —
Sumuidagnskólinn á hverjum sunnudagsmorgni k!.
10. Textafundir kennaranna á mið-
vikudagskvöldum kl. 8í4.
lióluisnfiiið opið eins og áður fyrir allar deildir
K. F. U. M. og K. F. U. K.
ötgefandi K. F. U. M. 1 Reykjavlk.
Prentsmiðja Jóns Helgasonar.