Verði ljós - 01.11.1897, Side 7
167
ur hrakið alt Jiað á brott, som ilt er og myrkrunum tilheyrir. En hvert
er þetta ljós, er þaunig lýpir eins á öllum thnum? Það or ljósið guðs
orða. Eu Ijósið guðs orða er það ljós, sem frelsari vor Jesús Kristur
hefir tendrað i heiminum, það sannleiks ljós, sem skín frá hinni guðdómlegu
persónu hans og hefir skinið í heiminum um tugi alda. Allir höfum vjer
einu sinni veitt þessu ljósi viðtöku í hjörtu vor, svo sannarlega, sein haun
hefir einusiuni tekið oss öll sjer í faðm, til þess að vjer skyldum lifa í ljósi
hans. En vjer vitum það líka, að margur maðuriun hefir flæint þetta
Ijós aptur burt úr hjarta sínu, af því að hann elskaði myrkrið meira en
ljósið, og þeir eru tiltölulega margir, sem hjer hjá oss starfa að þessu
verki, að slökkva ljós Jesú Krists í lijörtum þjóðarinnar, ef til vill álít-
andi í fásinnu sinni o g blindni, að þeir vinni hinni íslenzku þjóð gagn
með því. Þeim nægir ekki að vita af vetrarmyrkruuum hið ytra, þeir
vilja skapa myrkur liið inra í lijörtuin vor íslendinga, með því að bægja
í burtu þessu ljósi, sem um margar aldir var svo að segja liið einasta,
sem hjelt lifinu í þjóð vorri. Eu þeim þarf ekki að takast það, því að haun
sem hjálpaði oss til þessa, mun einnig hjálpa oss lijer eptir, ef aðeins
vjer, sem meðtókum þetta ljós einu sinni, gjörum vort til að varðveita
það, efla og glæða. Því miður er því svo varið, að ljós þetta logar ekki
jafnskært lijá oss öllum, sem þó viljuin lifa í því; það eru ýms skúma-
skot óupplýst í hjörtum vorum og þaðan getur myrkur færzt út yfir
hjörtu vor ef vjer ekki höfum á sjálfum oss vakandi augu. Þess vegna
skulurn vjer heilsa vetrinum með því áformi, að gjöra alt, sem oss er
unt til þess að ljós Jesú Krists nái að lýsa inn í hvern afkima hjart-
ans, vitandi að því dýrðlegar sem þetta ljós fær að skína, því dýrðlegra
verðrn- sumarið — sumarið í hjarta mannsins mitt i vetrarhörkunum.
En nú er það eldci ljósið eitt, sem skapar sumarið, heldur er það
einuig og einkum hitinn; því eius og enginn gróður er liugsanlegur án
ljóss, þaunig er liann einnig óhugsaulegur án hita. Þessu er eins varið
í ríki uáttúrunnar og náðarinnar. Og eins og uppspretta ljóssius og
hitans er hin sama í náttúruimar ríki, þaimig er liún eiunig hin sama í
náðarinnar ríki. Hann sem þar veitir ljósið, veitir einnig hitaæn, sem út-
lieimtist til þess að verulegt sumar geti myndast í hjarta mannsius.
Það er kuldinn sem í náttúruuni veldur því, að blómin fölna og grösin
visua, og það er einkum kuldinn, andlegi kuldinu, trúarkuldinn, sem
mest af öllu heptir hinn andlega gróður hjartna vorra. Og sje það satt,
sem jeg sagði áður, að myrkur ríki í fjölda hjartua vor á meðal, þá er
hitt ekki siður satt, að þau hjörtu munu ekki vera færri þar sem nist-
andi ltiddi rikir og heptir allan vöxt. IJvaðan stafar þessi kuldi lijartn-
anua? eða livað veldur houum? Honum veldur það, að engin æðri sól,
lýsandi og vermaudi, fær að skína þar inni. Þegar hjartað hefir ekki
lengur rúm fyrir drottin sinn og frelsara eða heftr bygt lionum út eða
jafnvel borið hanu út, þá kemur kuldinn uapur og nístaudi iuuí lijartað