Ný evangelisk smárit - 01.09.1900, Blaðsíða 4

4
í, þegar trúarauga hans opnaðist svo, að liann fékk
komið auga á guðs lambið, sem burt ber heimsins
synd og fundið þar iiuggun sálu sinni. Því það leiðir
af þessari stöðu hans eða sambandi við drottin Krist,
að vilja umfram alt vera staðfastur í kærleika hans
og fylgja honum í öllu lífi sinu. Hann á að gleyma
því, sem á bak við hann er og seilast eftir því, sem
fyrir framau hann er. Hann á að skunda til tak-
marksins, til hins himneska hnossins, sem guð fram-
býður oss í Kristó Jesú (Fil. 3, 13. 14). Hanu á að
renna þolgóður skeið það, sem honum er fyrirsett, en
þá verður hann einnig að aíklæðast öllu því, er þyng-
ir hann niður, og losa sig við syndina, er ávalt vill
loða við liann. En hvernig á hann að geta gert alt
þetta? Hvaðan á hann að fá styrkleikann og þolgæðið
til þess ? Svarið verður þetta: Með þvi að horfa á
Jesúm, höfund og fullkomnara trúarinnar.
Kristur er í heiru tiiliti en einu höfundur og full-
komuari trúarinuar. Hann er höfundur og fullkomnari
trúarinnar að því leyti sem liann er vor fyrirmyud, —
liann hefir oss eftirdæmi eftirlátið, til þess vór skyld-
um feta í haus fótspor. Haun hefir sjálfur barist og
sýnir oss, hvernig vér eigum að berjast. Hann geng-
ur á undan oss í bardaganum, en hann gengur einnig
á eftir oss, til þess að vernda oss gegn sviksamlegum
árásum að baki. Eu s'érstaklega er .Jesús höfundur
og fullkomnari trúarinnar í þeim skilningi, að hanner
sá, sem kveykir í hjörtunum eld trúarinnar og lieldur
honum við. Yér getum þvi verið sannfærðir um, að
hafi liann fengið að byrja liið góða verkið með oss,
muni hann einnig fullkomna það alt til dags opiuber-
unar sinnar (Eil. 1, 6).