Ný evangelisk smárit - 01.09.1900, Qupperneq 7

er leyudardómur mikill og djupur, en jafnframt dýrð-
legur leyndardómur. Leyndardómur guðliræðslunnar
er mikill, þar sem guð hefir opinberast i holdinu.
Orðið, sem var guð, varð hold og vér sáum hans
dýrð, dýrð sem liins eingetna föðursius, fulla núðar og
saunleika (Jóh. 1, 14).
JÞegar þú horfir 4 Jesúm og trúir ])ví, að liann sé
guðs lamhið, sem har hurtu syndir þínar, og þú trúir
því, að hann sé höfundur og fullkomnari trúar þinnar,
þú kemstu einnig að raun um, að guð er faðir þinn,
sem gaf í dauðann sinn eiugetinn son fyrir þig, og
mundi hann þá ekki einuig gefa þér með honum alla
hluti? Og vilt þú þá ekki verða harn haus og tilheyra
lionum sem barn hans um tíma og eilífð.
Jesús hét lærisveinum sínum því, að skilja þá ekki
eftir munaðarlausa. Hann hét þeim því, að koma
aftur til þeirra, þegar hann hefði látið deyða sig og
hefði tekið líf sitt aftur. Og þegar haun var uppris-
inn af gröf sinni, sendi hann lærisveinum sínum sjálf-
an páskadagsmorguninn svo hljóðandi orðsendingu:
„Far til bræðra ininna og seg þeiin : Ég fer upp til
míns föður og yðar föður, til míns guðs og
yðar guðs!“ Til fulls fáum vér ekki skilið hið
djúpa innihald þessara orða, fyr en einnig vér fáum
að fara upp til föður vors og föður Jesú Krists.
Horfðu á Jesúrn! Minstu daglega þessarar á-
minningar. Því ef þú sífeldlega horfir á Jesúm, er það
óhugsanlegt, að þér nokkurn tíma geti gleymst, að
guð er faðir þinn og þú barn lians. —
„Sjá það guðs lamb, liið ljúfa, blíða’ og góða,
er leitt er saklaust burt til slátrunar.