Skuggsjáin - 01.01.1916, Síða 7

5
armaður, bauð honum að hlusta á tónleik-
inn »Don Juan«, þvi að slikt hafði hann
aldrei heyrt. Þegar tónleikurinn var úti
sagði tölvitringurinn þurlega: »Þetta er
mjög fagurt, en hvað sannar það eigin-
lega?«
3ndverjarnir og enska vojan.
Enskur embættismaður einn, ungur að
aldri, notaði sumarleyfi silt til veiðifarar í
óbyggðum Malabarstrandarinnar. Tók hann
þá skyndilega sótt inni í miðjum frum-
skóginum og íluttu þarlendir fylgdarmenn
hans liann til þorps nokkurs. Andaðist hann
þar eftir stutta legu. Eftir jarðarförina báru
þorpsbúar rnikinn kvíða fyrir svip hins fram-
liðna og ráðguðust um, hversu þeir mættu
afst5rra reiði hans, því að samkvæmt trúar-
skoðunum sínum óltuðust þeir, að hann
mundi birtast þeim og gera þeim einhverj-
ar skráveifur eða ásækja þá. Töldu þeir þvi
óhjávæmilegt, samkvæmt helgisiðum sinum,
að færa þessari »ensku vofu« enskar fórnir
til þess að blíðka hana. Það vóru rúmar
100 mílur vegar til næslu bygðar Norður-
álfumanna, en þrátt fyrir það fóru þangað
nokkrir þorpsbúar og keyptu þar 1 tlösku