Skuggsjáin - 01.01.1916, Qupperneq 17

15
um og leitað á honum. Kom það þá í ljósað*
liann hafði stungið hinu rétta meni á sig.
og að hitt, sem hann fékk gimsteinasalan-
um, var eftirlíking ein.
Það er annars uppáhaldsbragð gimsteina-
þjófa að skifta dýrgripum fyrir eftirlíkingar
og gela gimsteinasalarnir ekki varast það
nema því að eins að þeir séu mjög aðgætn-
ir. Þetta bragð er meðal annars ott leikið
þannig, að prúðbúin kona með laglegt barn
— oítast nær stúlkubarn — kemur akandi að
búðinni, gengur inn og biður að sýna sér
ýmsar legundir gimsteina. Barnið er nátlúr-
lega forvitið, eins og krökkum er titt, en
konan er að aftra því og siða það: »Neiv
nei, lambið mitt, þú mátt ekki snerta á
þessu! Frá með putanak
Barnið er svo saldeysislegt, að gimsteina-
salann grunar ekkert. Fer hann þá oft að
hjala við það, en á meðan gefst konunni
færi á að skifta um sleina. Stundum reyn-
ir konan hka að leiða athygli kaupmanns-
ins frá krakkanum og notar þá þetta efnis-
barn tækifærið til hins sama.
I3á er gamalt bragð eitt, sem ofl heppn-
ast enn og er i því falið að klessa biki und-
ir stigvélailjarnar. Maðurinn rekur hendina
í hring eða eitthvað á búðarborðinu, það
detlur á gólfið, en hann stígur ofan á það.
Ef kaupmaður reiðist af því að finna ekkt