Nýja Ísland - 01.01.1904, Qupperneq 7

e
skyldi vera grafinn þarna?“ spurði eg sjálf-
an mig, því ekki gat mór dottið annað í
hug, en að það væri legsteinn; að minnsta
kosti var svo að sjá sem hann væri
myndaður eftir ferhyrndum, strýtumynduð-
um legsteini. Meðan eg var að reyka þar
í kring, kom til mín maður nokkur, gam-
all og gráhærður; eg gaf mig á tal við
hann, því mig langaði til að fræðast ofur-
litið um virkið, en hafði heyrt að Færey-
ingar væru stoltir af því, að fósturjörð
þeirra gæti sýnt slíkt mannvirki; datt
mór í hug að spyrja gamla manninn
hvaða girðing þetta væri, um leið og eg
benti á virkið.
„Det er Fæstningen, her' er jo ikke
so godt at komme“, svaraði hann með á-
nægjubrosi og var auðséð að honum þótti
mikið til þess korna, að ættjörð sín ætti
slíkt gersemi. Benti eg honum svo á
hinn einkennilega strýtumyndaða stein þar
á hólnum fyrir austan, og spurði hvaða
merki það væiá.
„Det er Kongens Minde“, svaraði hann.
Sagði hann mór síðan, að varði þessi
hefði verið reistur í minningu þess, að
Kristján konungur hefði einhvern tíma á
öldinni sem leið komið til Þórshafnar, en
það væri nú orðið svo langt síðan, að
hann myndi ekki lengur hvaða ár það var.
Ég sá að óg gat ekki fengið meiii
upplýsingar hjá manninum, kvaddi hann
þvi og fór, enda var Vesta farin að blása
til burtfarar . . .
Þarfir menn.
[Greinarnar undir 'þeasari fyrirsögn eru að mestu laus-
lega þýddar úr „Socialdemokratiots Aarhundrede", sera nú
or að koma út; en þó ýmsu slept vegna rúmleysis].
I.
Baheuf.1
Skírnarnafn Babeufs var FranQOÍs Noöl,
en hann kallaði sig Cajus Gracchus, vegna
þess að hann frá æskuárum var gagntek-
inn af lýðstjórunum í Róm hinni fornu,
sem ætluðu að útrýma fátæktinni með því
að skifta, þjóðjörðunum á milli almúgans.
Hann fæddist í St. Quentin2 hinn 23. Nóv-
ember 1760 og var af fátækum kominn.
Sá munur var á Babeuf og leiðtogum stjórn-
arbyltingarinnar frönsku, að hann var blá-
fátækur og eignalaus, þar sem hinir voru
synir ríkra borgara. Ólst hann því upp í
neyð og nekt við harða vinnu. Um tvítugt
varð hann þjónn á óðalsbúi einu og gafst
þar gott færi á að sjá mismuninn á
slæpingjalífi gósseigendanna og þrælalífi
bændanna. En þjónslífið var honum óbæri-
legt, hann las á nóttunni til þess að menta
sig og tókst að ná í lítið embætti sem
skrifstofuþjónn í bænum Roye.3
í þessari stöðu kyntist hann fyrirkomu-
lagi lénanna gersamlega, hann sá að léns-
skjölin, afsalsbréfin og byggingarbréfin,
sem hann hafði með höndum, áttu rót
sína að rekja til ofbeldis ogranglætis. Og
1) Frb. Babuff,
2) St. Æuentin (frb. Seng-ICvengteng) er
sinábær í fylkinu Aisne við ána Somme á Frakk-
landí.
3) Roye (frb. Roa) er smábær í frakkueska
fylkinu Somme.