Páskakveðja frá K.F.U.M. - 01.01.1916, Side 7

Páskakveðja frá K.F.U.M. - 01.01.1916, Side 7
PÁSKAIíVEÐJA FRÁ K. F. U. M. 7 Til barnanna. Davið konungur orti niarga lofsöngva um Drottinn, og i einum þeirra kemst hann svo að orði: »Af munni barna og brjóstmylkinga hefir þú gert þjer vigi, sakir tjandmanna þinna, til þess að þagga niður i óvinum þinum og ijend- um«. Hann þekti börnin, hinn mikli konungur ísraelsmanna, og hann vissi, að lofsöngur af munni barna getur yfirgnæft jafnvel hæstu her- söngva Ijandmanna Drottins og þaggað niður í þeim, sem setja sig upp á móti Guði. Hann vissi það, að barn, sem elskar Guð sinn og frelsara, er betri liðsmaður i fylkingum Drottins en marg- ur fullorðinn maður. Lofsöngur barna stigur til himna og heyrist frammi fyrir hásæti Guðs. Þegar Jesús lifði hjer á jörðu er sagt frá þvi, að eilt sinn komu menn með börn til hans, en lærisveinar Jesú höfðu ekki skilið afstöðu lians til barnanna. Þeim virtist ekki, að börnin ættu neilt erindi lil Jesú og reyndu að bægja þeim frá. En Jesús vildi einmitt, að börnin kæmu til sin og sagði við lærisveinana: »Leyfið börnun- um að koma lil mín, og bannið þeim það ekki, því að slíkra er himnaríki«. — Lærisveinarnir fengu að heyra og sjá, að Jesús elskar börnin og vill, að þau komi til sin, þvi að hann tók þau sjer i fang, lagði hendur yfir þau og blessaði þau. Jesús hafði unun af þvi, að börnin komu til hans, og hann vildi gjarnan heyra lofsöng þeirra. það var fagur sólskinsdagur. Jesús var á ferð til Jerúsalem. Hann kom til borgarinnar, riðandi á asna. Fólkið skundaði út úr bænum, er það frjetti um komu hans, og gleðin náði hámarki sinu hjá Iærisveinum hans og vinum. Það var pálmasunnudagur og lofsöngurinn steig upp til himna frá brjóstum og vörum lærisveina Jesú og vina. Allur bærinn komst í uppnám og nafn Jesú var á allra vörum. — Jesús gekk inn i musterið, í helgidóm Guðs. Hann læknaði halta og blinda og húsið fyltist af hinum mörgu, sem vildu sjá Jesúm og heyra lil hans. Ekki har minst á börnunum. Þau hættu að leika sjer og ílyklust saman i musterinu. IJau þyrptust i kringum Jesúm, sungu lofsöng og hrópuðu: »Hósanna, Daviðs syni«. Æðstu prestarnir og fræðimennirnir, sem voru ekki vinir Jesú, urðu reiðir, er þeir heyrðu lof- söng banianna, og vildu fá Jesúm til að skipa þeim að þegja; en Jesús varð ekki reiður. Nei, hann gladdist innílega yfir hinum glaða barna- söng og minti prestana á orð Davíðs, þau sem jeg gat um áðan: »Af munni barna og brjóst- mylkinga hefir þú tilbúið þjer lof«. Börnin hjeldu áfram að lofa Guð og lofsöngurinn barst upp til himna. Guðs orð er eilífur sannleikur. IJað sem átti við um hörnin á dögum Daviðs, það átti og við á dögum Jesú Iírists og það á við enn í dag. Um allar aldir hafa börnin sungið Drotni lof- söngva, og enn í dag er það svo, að öll börn, sem elska frelsara sinn, syngja Guði lof fyrir Jesúm Ivrist. Lofsöngurinn ómar frá öllum álf- um heims, og börn allra þjóða taka undir með börnum fyrri kynslóða: »Hósanna, syni Davíðs«. En Jesús stendur með opinn faðminn og tekur i fang sjer hvert barn, er kemur til hans, strýkur um höfuð þess og blessar það. Enn er kominn pálmasunnudagur, miklu dýrlegri en fyrrum, er Jesús reið inn i Jerú- salemsborg, þvi að nú er Jesús upp risinn frá dauðum og situr við hægri hönd Guðs föður á himnum. Jesús dó á krossinum vegna synda vorra og allra barna og fullorðinna, en hann reis upp aftur og er orðinn frelsari vor. Börnin í Jerúsalem þektu ekki Jesúm þannig. IJó glöddusl þau og sungu lofsöng. Hversu miklu meiri ástæður hafið þið nú ekki, börn, til að syngja og vera glöð. Þegar sumarið kemur, túnin verða græn og blómin litlu skarta; þegar himininn er heiður og blár og sólin skín á fjöll og haf, þykir þjer þá ekki gaman að syngja: »Ó, fögur er vor fósturjörð«, eða »Yorið er komið og grundirnar gróa«. Getur þá ekki hjarlað i þjer hoppað af kæli og ást til landsins, sem Guð gaf þjer fyrir föðurland, er þú heflr yfir kvæðin, sem þú lærðir i skólanum t. d. »Skín yfir landið sól á sumar- vegi«, eða »Þú stóðst á tindi Heklu hám« og mörg fleiri. Jeg veit að þú þekkir þessa hreinu, fögru gleði og það er vel farið. Þakkaðu Guði fyrir hana. En hvað hugsar þú þá um páskadagsmorgun- inn, er Jesús reis upp frá dauðum. Það var sunnudagur. Hvílik gleði! Hinn krossfesti Jesús lifir og er frelsari þinn og minn. Þetta er hin dýrmætasta gjöf, sem Guð hefir gefið mönnum, en gleðst þú nokkuð yfir henni? Þú hlakkar til

x

Páskakveðja frá K.F.U.M.

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Páskakveðja frá K.F.U.M.
https://timarit.is/publication/543

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.