Ægir - 01.08.1913, Blaðsíða 6
90
ÆGIR
vantar líka einn verulegan lið, sem væri okk-
ur mjög nauðsynlegur, og það er veðurskeyti
frá, Grænlandi, sem þó er ekki víst að verði
svo langt að bíða eftir, ef eitthvað verður úr
þessum loftskeytastöðvum, sem verið er að
tala um að koma þar upp.
Enn sem komið er má því segja, að þessi
veðurskeyti okkar sjeu meira til gamans en
gagns. Því að eins og fyr er drepið á, þá
sjest síður hreifingin í veðrinu við það, að
líta á þessi morgunskeyti. Að vísu er ætl-
ast til að hægt sje einlægt að bera hverja
skýrslu saman við daginn á undan, og þess
vegna eru einatt tvær dagskýrslur til sýnis
í einu. En þessari reglu er þó ekki fylgt
nema af handaj hófl hjer í Rvik og síðustu
dagsskýrslu oft dembt ofan á skýrslu dagsins
á undan.
Sú breyting og endurbót sem strax ætti að
komast á, er sú, að slá upp skýrslum tvisvar
á dag, t. d. morgunskýrsiunum eins og nú á
sjer stað, og svo þeim athugunum, sem tekn-
ar eru kl. 1 á daginn. Jafnvel þótt þessar
skýrslur sjeu ekki til annars en gamans, þá
er þó sannarlega meira gaman að vita hvernig
veðrið er rjett eftir hádegið, daginn sem er
að líða, heldur en hvernig það hefir verið
fyrir almennan fótaferðatíma. Allir vita að
dagsins veður er sjaldan orðið ákveðið kl. 6
að morgni.
Að menn eru ekki orðnir leiknir í því, að
ráða mikið af þessum veðurskeytum okkar,
er ekki svo undarlegt, sjerstaklega á meðan
þau eru svona strjál. Þó má taka eftir viss-
um dráttum, sem eru harla óbrigðulir. Skal
sjerstaklega nefna loftþyngdina í Færeyjum.
Afstaða loftþyngdarmælisins þar við mæliiinn
hjer á íslandi stendur í allföstu samræmi við
hinar tvær aðal veðuráttir okkar, norðrið og
suðrið. — Þegar sunnanáttin er sú ráðandi,
eins og t. d. nú í sumar, þá stendur loft-
þyngdarmælirinn í Færeyjum einlægt hærra
en hjer á íslandi, og því meiri sem munur-
inn er, því sterkari er áttin venjulega. Lendi
Þórshafnarmælirinn fyrir alvöru niður fyrir
okkar loftmælir, þá skiftir um átt og norðan-
áttin verður ofan á.
Austan og norðan á landinu heilsa menn
því með ánægju, þegar Þórshafnarmæiirinn
er kominn upp fyrir okkar loftþyngdarmælir,
en hjer suðvestanlands eru menn ekki eins
hrifnir af því.
Af þessu sjest meðal annars, að meira er
að marka fyrir veðurlag okkar loftþyngdina í
kring um okkur en okkar eigin loftþyngdar-
mæla, og er því nauðsynlegt að fá veður-
skeyti frá næstu löndum, t. d. Skotlandi og
Noregi, einu sinni á dag fyrst um sinn. Ættu
þau að standa á síðara veðuruppslaginu fyrir
daginn. — Mjög dýrt ætti það ekki að vera
að fá þessar skýrslur, því að þær eru send-
ar daglega til Færeyja hvort sem er, og er
ekkert likara en að Seyðisfjarðarstöðin gæti
verið í sambandinu um leið og Þórshöfn,
þannig, að báðar stöðvarnar fengju skeytin
í einu. —
En hvað sem þessu líður, þá ætti að sýna
veðurskeytunum meiri rækt en hingað til.
Þau eru í raun og veru of mikil hlunnindi
til þess að ekki sje reynt að gera sjer það
gagn af þeim sem hægt er með litlum til-
kostnaði.
Heima.
Eimskipafjelagið.
Smátt og smátt vænkast ráðið með það, og
nú vantar aðeins einn fjórða fjár þess, er um
var beðið í hlutaútboðinu. Þykir því örugt
að fjelagið muni nú komast á stofn, með því
að Alþing virðist líka ætla að verða mjög
velviljað. Þrír Vesturíslendingar hafa nú
þegar hlaupið undir bagga með sínar 10 þús-
undirnar hver og er von um meira úr þeirri
átt, ef með þarf. Munar drjúgt um hvern