Ægir - 01.11.1913, Blaðsíða 9

Æ G I R
129
Heima
Nýir æfifjelagar í Fiskifjelagið.
Jón Jóhannsson, skipsljóri.
Kristján Kristjánsson, skipstjóri.
Bjarni Jónsson frá Vogi, alþm.
L. Kaaber, umboðssali.
Brynjólfur Bjarnason, kaupm.
Garðar Gislason, kaupm.
Páll Gíslason, kaupm.
Sighv. Bjarnason, bankastjóri.
Ól. Johnsen, umboðssali.
Asg. G. Guunlaugssou, kaupm.
A. (ilaessen, versiunarm.
Magnús Einarsson, dýralæknir.
Carl Olsen, umboðssali.
Fundur í Fiskifjelaginu
var haldinn 22. þ. m. og var fundar-
stjóri kosinn dr. Jón Þorkelsson skjala-
vörður, en skrifari Magnús Sigurðsson
lögfræðingur.
Fundurinn átli að vera sem útbreiðslu-
fundur og var boðið til hans nokkrum
utanfjelagsmönnum. Fundarmenn voru
um 100.
Formaður fjelagsins skýrði með nokkr-
um orðum frá undirbúningi, starfsemi
og tilgangi fjelagsins.
Minst var á framkvæmdir i steinolíu-
málinu, og talaði kaupm. Brynj. Bjarna-
son í því, og skýrði frá starfsemi slein-
olíufjelags þess, sem minst er á, á öðr-
um stað hjer i blaðinu.
Enn fremur hóf sami kaupm. máls á
því hver áhrif sala þilskipanna gæti haft
fyrir íslenskan fisk, gæði hans og verð,
og virtist ræðumaður rökstyðja það vel,
að frá því sjónarmiði gæti verið eftir-
sjá i þilskipunum, nema að botnvörpu-
skip og mótorbátar vönduðu vöru sína
jafn vel eins og þilskipin gerðu.
Nýir fjelagar gengu í IJelagið, þar á
meðal margir af þeim scm getur um á
öðrum stað hjer í blaðinu.
Sala á þilskipum til Færeyja.
Gunnar Hafstein bankastjóri írá Fær-
eyjum var hjer á ferð í þessum mánuði
til þess að kaupa þilskip handa Færey-
ingum. Hann lceypti 9 þilskip (kúttera)
frá Edinborgar-verslun í Reykjavík og
Hafnárfirði og 1 af Sig. Jónssyni i Görð-
unum. Kaupverðið mun hafa verio um
60,000 kr. á öllum skipum Edinborgar,
en 15,000 á skipi Sigurðar.
Það hefur vakið mikið umtal þessi
sala skipastólsins hjer í bænum. Fyrst
byrjaði »Þjóðviljinn« og kallaði það aft-
urför, og svo skrifar fyrv. bankastj. Tr.
Gunnarsson um sama elni í Lögrjettu.
Hann átelur mjög þetta athæfi, skoðað
frá því sjónarmiði hvað mikið landið
missi af atvinnutækjum fyrir sjávarút-
veginn, og hve mikils fiskimenn yfir höf-
uð missi við þessa sölu.
Ægir getur engan veginn fallist á skoð-
un þessara manna sem telja þella aflurför,
þó gömul atvinnutæki sjeu lögð niður,
þegar reynslan hefur sýnt að þau ekki
gefa ávinning, hvorki sjeð með augum
útgerðarmanna sjálfra og ekki heldur há-
seta, og þegar jafnframt er tekið tillit til
þess, að botnvörpusldpum fjölgar stöð-
ugt, sem gefa báðum aðiljum meira í
aðra hönd.
Hitt er satt, að menn missa atvinnu
við sölu og fækkun þilskipastólsins hjer,
bæði við seglasaum og aðra vinnu við
skipin á sjó, og síðast en ekki sist missir
»Slippurinn« mikið við aðgerð, þcgar
um gömul og litt sjófær skip er að ræða
eins og hjer á sjer stað, um ílest þeirra.
En þeir hinir sömu ætlu að geta fengið
aðra atvinnu eins arðberandi fyrir alla
er hlut eiga að máli.