Ægir - 01.06.1916, Blaðsíða 7

ÆGIR
67
stað og það er enganveginn vansalanst
af oss íslendingum að þurfa að kaupa
frá útlöndum eitt einasla kg. af kar-
töílum. Þá er silungur víða í vötnum,
ám og lækjum, sem eigi er nægilega
nýttur. Stafar það að nokkru leyti af
þvi að matreiðsla landsmanna er á mjög
lágu stigi enn sem komið er, þótt nú
hin síðar árin hafi nokkuð verið gert til
að ráða bót á því. Framleiðsla vor er
svo sjerkennileg að oss væri öll þörf
þjóðlegrar matreiðslu. Þá eru fjallagrös-
in, sem fyrrum voru mjög notuð til
manneldis hjer á landi. Væri það þarft
verk, ef einhver íslensk kona vildi fást
við matreiðslu úr ýmsum islenskum mat-
arefnum án þess að binda sig við for-
skriftir útlendra matreiðslubóka. Viðast
hvar við sjávarsíðuna má fá ýmiskonar
fisk að sumrinn, sem ekki er verslunar-
vara, svo sem kola o. íl. Mætti oft nota
unglinga til að stunda kolanet, en koli
er ágætis matur steiktur, soðinn, í hlaupi
(gelé), hertur glóðsteiktur o. s. frv.
Þá má og oft fá sild að sumrinu á ó-
dýran hátt og það má fullyrða að þótt
tunna af síld kostaði alt að 30 kr., þá
yrði hún þó ódýrri matur en t. d. kjöt,
ef tekið væri tillit til næringargildis hvors-
tveggja.
Pegar kjöt er i jafnháu verði og það
var í fyrra haust er mikil vorkunn þótl
mönnum verði á að selja mestan hlula
kjötsins og ætla sjálfum sjer lítið eða
ekkert af þvi til matar. En þetta er því
aðeins heppilegt, að aflað sje til heimilis-
ins mat, sem að næringargildi vegur upp
á móti kjöti því, sem selt kann að vera,
umfram venju.
Vjer getum án efa verið án kjötsins,
et vjer leggjum i hvert bú svo mikið af
hafsíld, sem vjer getum keypt fyrir þriðj-
ung kjötverðsins, miðað við það verð,
sem var á hvortveggju í fyrra.
En þá kemur aðal þröskuldurinn,
landsmenn kunna ekki að jeta síld,
því er nú miður. En nú á dýrtiðin að
verða til þess að kenna oss átið, og ef
hún verður til þess, þá munu menn
síðar segja að stríðið og dýrtíðin, sem af
því hefur leitt, hafi þá að ýmsu levti
orðið oss til blessunar.
Eg mun seinna minnast á fleiri fæðu-
tegundir, sem vjer íslendingar ættum að
nota meira en vjer gerum, en áður en
eg lýk máli mínu, að þessu sinni vil jeg
benda á samanburð á næringargildi sild-
ar og besta nautakjöls.
Hafsíld 20°/o eggjahvíta, 17% feiti.
Nautakjöt 20%-------5—10°/o.
Þessi tvö efni, eggjahvita og feiti eru
aðalnæringarefnin sem líkaminn þarfnast
og sjest þá af þessum samanburði, að
sild er 5 sinnum ódýrri en nautkjöt eða
með öðrum orðum, að fyrir 20 aura má
fá sild, sem er jöfn að næringargildi 1
kr. virði af nautkjöti.
M. Ó.
Yestur og norður um land.
Á Pálmasunnudag, 16. april síðastlið-
inn, lagði jeg af stað frá Ileykjavik með
e|s »Flora«. Var iörinni heitið vestur og
norður um land.
Um kl. 10 á Pálmasunnudag kom
»FJora« til Patreksijarðar, fór eg þar af
skipinu og dvaldi á Patreksfirði þangað
til að morgni hins 19. april.
Jeg var fluttur frá Vatneyri yfir ásvo-
kallaðan Sandodda innan við Sauðlauks-
dal. Samferða mjer voru 2 menn úr
Breiðuvík. Var ferðinni heitið þangað
til að stofna þar fiskifjelagsdeild. Hafði
talast svo til við menn þá úr Rauða-
sandshreppi, er eg hitti á Patreksfirði,