Ægir - 01.09.1920, Síða 13

101
ÆGIR
1. gr.
Nefndin hefir fult vald til að ákveða
hámark söluverðs á innlendri og útlendri
nauðsynjavöru. Nefndin ákveður sjálf
hvað sé nauðsynjavara og auglýsir það
svo oft sem þörf þykir.
Nú vill seljandi nauðsynjavöru, sem
ekki hefir verið sett hámarksverð á,
hækka verð hennar, skal hann þá leita
leyfis verðlagsnefndar, sem úrskurðar
hvort hækka megi, og hve mikið.
2. gr.
Til þess að geta ákveðið sanngjarnt
verðlag, hefir nefndin vald til þess að
heimta upplýsingar bæði frá opinberum
stofnunum, embættis- og sýslunarmönn-
um, svo og einstökum mönnum, um
söluverð vöru á hverjum stað, svo og
að heimta öll þau gögn, sem geta haft
þýðing í þessu efni. Enníremur heíir
nefndin lieimild til að krefjast upplýs-
inga um vörumagn á hverjum stað.
3. gr.
Nú álítur nefndin að fengnum upp-
lýsingum og eftir sérstaklega að hafa
leitað álits og umsagnar seljanda, ef
henni þykir við þurfa, að verðlag á
einhverri nauðsynjavöru sé of hátt, og
skal hún þá ákveða hámark söluverðs.
Fáist eigi þær upplýsingar, sem nefndin
hefir heimtað, eða komi þær ekki í tæka
tíð, ákveður hún verðið eftir þeim gögn-
um, sem fyrir liggja.
4. gr.
Verðlag það, sem þannig er ákveðið,
stendur þar til því er breytt af nefndinni.
Svo fellur það og úr gildi, jafnskjótt
sem nefndin hættir.
5. gr.
Seljandi vöru, sem hámarksverð er á,
skal skylt að hafa á sölustað auðsýnilega
skrá um hámarksverðið.
Lögreglustjóri skal hafa nákvæmar
gætur á því, að seljendur haldi vandlega
öll ákvæði verðlagsnefndr um hámark
sölverðs.
6. gr.
Nú er seljandi eða annar óánægður
með verðlag, sem nefndin hefir sett og
má þá áfrýja ákvörðun nefndarinnar til
atvinnumálaráðherra, sem leggur fulln-
aðarúrskurð á málið.
7. gi'.
Rá er nefndin hefir ákveðið verðlag
á einhverri vörutegund, tilkynnir hún
það atvinnumáladeild stjórnarráðsins og
lögreglustjóra, sem aftur birtir það
almenningi á þánn hátt, er tíðkast að
birta opinberar auglýsingar. Ákvörðun
um verðlag gildir frá þeim degi, sem
hún er birt.
8. gr.
Brot gegn þessari reglugerð varða sekt-
um frá 100—10,000 kr., og skulu mál
út af slíkum brotum rekin sem almenn
lögreglumál.
Ef menn gefa ranga skýrslu um þau
atriði, er að framan greinir, fer um slík
brot eftir ákvæðum hinna almennu
hegningarlaga.
9. gr.
Verði ágreiningur um skilning á reglu-
gerð þessari, sker atvinnumálaráð-
herrann úr.
10. gr.
Nefndin hefir starfa þennan með
höndum þangað til atvinnumálaráðherra
afturkallar umboð það og vald, sem