Ægir - 01.02.1926, Qupperneq 5

ÆGIR.
MÁNAÐARRIT FISKIFJELAGS ÍSLANDS.
19. árg.
Stjórn Fiskífélagsins
1926—1928.
Forseti:
Kristján Bergsson, skipstjóri.
Varaftírseti:
Arngrímur Fr. Bjarnason, kaupmaður,
Bolungavik.
Meðstjórnendur:
Bjarni Sæmundsson, fiskifræðingur.
Geir Sigurðsson, útgerðarmaður.
Varameðstjórnendnr:
Framkvæmdastjóri A. V. Tulinius.
Framkvæmdastjóri Jón Ólafsson.
Björgunarráðstafanir.
Feir sem fylgst hafa með því, sem í
Ægir hefir verið ritað siðan 1914 um
ráð lil að minka hætlur á sjó, mun það
ljóst nú, að lítið tillit hefir verið tekið
til þeirra ráða, sem þar hafa verið fram-
sett og varla að furða.
Eg undirritaður hefi að mestu verið
einn um þessi skrif og fáir veitt því lið,
sem bent var á, með því að tilkynna
mér eða rita um þær hroða aðíarir og
ófyrirgefanlegan glannaskap, sem átt hefir
Nr. 2.-3.
sjer stað, síðan eg byrjaði að skrifa um
björgunarmál í Ægi.
Eftir mínar fyrstu greinar ætlaði eg að
hætla að eiga við þetta og skrifa um
önnur efni í blaðið; þá fekk eg dag einn
boð frá skólabróður minum, Forsteini
Erlingssyni, og bað hann mig finna sig,
sem eg gerði hið sama kvöld. Hann
sagði við mig, að það gleddi sig, að eg
væri bvrjaður að skrifa um björgunar-
mál og sagði eg honum þá, að eg mundi
ekki fara lengra út í það atriði, en það
sem komið væri, þar sem enginn hefði
kornið og rætt það atriði við mig, því
eg teldi það vist, að enginn hefði áhuga
til að fylgja mjer að máli og leitt væri
fyrir mig að stagast sí og æ á því sama
og fá ekki svo mikið sem skammir fyrir
skrifin, sem mundu herða á mér, hvað
þá smágreinar i Ægir málinu til stuðn-
ings. Þorsteinn heitinn sagði þá, að eg
skyldi ekki láta það á mig fá, heldur
halda áfram og kæra mig hvergi og bað
mig að lofa sér því, að lála það mál
aldrei niðurfalla meðan eg gæti haldið
á penna og því lofaði eg honum, og hefi
nokkurn vegin haldið.
Frátt fyrir, að ýmsar bendingar og
áskoranir hafa birst síðan, um varúð á
sjó, þá hefir ekkert að heita má lagast
og ýms alvik mætti telja um svaðilfarir
og illan búnað skipa, en það er nú svo
með það, að þar sem eg tel mig lslend-
ing, reyni eg að birta sem minst á prenli
um það, sem yrði til þess, að útlend-
ingar kæmusl á snoðir um ýmsar að-
Reykjavik, Febrúar - Marz. 1926.