Ægir - 01.08.1926, Síða 21

ÆGIR
161
eru í þeim alveg eins og fiskifélagsmeðlim-
ir, þar sem svo stendur á.
Þá eru mönnum og mjög kærkomnar
verðlagsskýrslur og fleiri upplýsingar, sem
stjórn Fiskifélagsins hefir látið í té glögg-
ar og mjög reglubundið, einkum í seinni
tíð. — Fyrir okkur erindrekana er þetta
mjög þýðingarmikið, því ég hefi oft fund-
ið til þess, og eins býst ég við, að hafi vex--
ið ineð starfsbræður mína, hve óþægilegt
er þegar xitgerðarmenn og fiskimenn leita
upplýsinga um slík efni, og vænta að sjálf-
sögðu svo réttra úrlaiisna sem fáanlegar
eru, að standa þá uppi ómegnugir að svara,
Jieina, ef til vill eftir meira eða minna óá-
byggilegum lausafregnum, sem ekki er
vogantli að hafa eftir, — þar getur oft ver-
ið um svo mikið verðmæti að ræða.
Þessi upplýsingastarfsemi, er að minni
hyggju ekki þýðingarlítið atriði á verk-
sviði Fiskifélagsins, og mun hafa því
meiri áhrif, sem lengur líður og menn læra
hetur alment að notfæra sér hana.
Vélbátaábyrgðarfélag það, sem ég mint-
ist á í síðustu skýrslu, var formlega stofn-
að á fundi í Hrísey 24. april s. 1. og lög þess
rædd og samþykt.
í ábyrgðarfélagið eru nú þegar innrit-
aðir 46 vélbátar fyrir hátt á 4. hundrað
þúsund krónur. — Endurtryggingarsamn-
ingur er enn ekki undirskrifaður, en mun
verða það xnjög fljótlega, gangi alt eins og
til er stofnað, og fullar líkur eru til.
Eg held að þessi félagsstofnun sé al-
ment litin með velvilja og fullum skilningi
á nauðsyn hennar nú orðið, og geri ég full-
komlega ráð fyrir talsvert mörgum bátum
í félagið til viðbótar. — Ekki er ósennilegt,
ef samkomulag næst, að vélbátar Húsvík-
inga og Flateyinga verði teknir inn á
næsta vori, en sem stendur nær félags-
svæðið einungis yfir Eyjafjörð með Ólafs-
firði, þvi flestir bátaeigendur á Siglufirði
töldu sig hafa svo góða og trygga höfn og
bátalagi, að ekki væri knýjandi ástæða fyr-
ir þá að ti’yggja háta sína. — Þetta er nú
álitamál, en fullvís er ég þess, að gangi
okkur ekki lakar að miklum mun, en
reynsla undanfarandi 10 ára hefur sann-
að, þá líður ekki langt um, áður en flestir
eða allir bátar norðanlands verða komnir
í félagið, verði sanngirni beitt, — en þá
fyrst er hugsjón forgöngumannanna að fé-
lagsstofnuninni komin í fulla framkvæmd.
— Á núverandi félagssvæði eru heimilis-
fastir samtals um 70 bátar (12 tn. og
smærri), en að ekki eru fleiri komnir enn-
þá í félagið, stafar í flestum tilfellum af
því, að mönnum ægði í sumar við frekari
greiðslum, þar sem horfurnar voru svo
daiiurlegar, en að hinu leytinu vaninn við
að hafa á hættunni orðinn svo ríkur, þó
naumast sé bót mælandi.
Á almennum fulltrúafundi i vor, til und-
irbúnings þessari félagsstofnun, var ákveð-
ið að safna öllum nýjum og eldri lóða-
merkjum úr veiðistöðvunum, og lofaði ég
samkvæmt beiðni fulltrúanna, að vinda úr
þessu efni, og annast um prentun lóða-
merkjaskrár á næsta vetri.
Svo sem kunnugt er, kom fiskur
snemma síðastliðið vor á Grimseyjarmið,
enda sóttu allmargir bátar af Eyjafirði og
Siglufirði auk Húsvíkinga þangað út til
aflafanga. Þessum bátum gekk fremur vel
að kalla má, en heyrt hefi ég að Gríms-
eyingar hafi ekki verið neitt „upp með sér“
af heimsóknunum á miðin þeirra. Óvíst er
hvað satt er í þessu, því Grímseyingar eru
gestrisnir og góðir heim að sækja, og von-
andi hefur þeim ekki verið sýndur yfir-
gangur á neinn hátt.
í fyrra vor var gerð lítilsháttar tilraun
með þorskanet á þessum slóðum, með góð-
um árangri, svo nokkrir gerðu samskonar
tilraunir í vor, en þær misheppnuðust al-
gerlega. Aftur á móti aflaðist allvel á línu
og framan af á handfæri.