Ægir - 01.04.1932, Blaðsíða 9

ÆGIR
95
gáfu, vilji menn sýna þann velvilja, að
senda útgefanda bókarinnar upplýsingar
um slíkt, svo laga megi síðar, með þvi
fullkomnast bókin bezt.
Sjómenn íslands bafa ekki átt því
láni að fagna, að eiga völ á fræðibókum
í sinni grein, en þráin eftir upplýsingum
og skýringum á einu og öðru, sem vinnu
þeirra áhrærir, er fyrir hendi og má
því vænta, að hin nýja bók seljist fljótt,
þvi hún fræðir þá um siglingar kringum
sitt eigið land, strendur þess, sem
annað hvort er að leita til eða forðast
og bendir á, hversu slíkt megi bezt af
hendi leyst.
Rvik 11. april 1932.
Sveinbjörn Egilson.
Sjávarútvegur Austfiröinga
1931.
Skýrsla erindreka Austf.fjórðungs
Þá er ég tók við erindrekastafinu fyrir
Fiskifélag Islands í desember í haust,
samdist svo um með mér og fráfarandi
erindreka, að hann gæfi skýrslu til Fiski-
félagsins yfir siðasta fjórðung ársins 1931.
Mundi þar sem venjulega, hafa fylgt yfir-
lit yfir fiskveiðar ársins í Austfirðinga-
fjórðungi. Var hann að öllu leyti betur
við því búinn, að gefa slika skýrslu, þar
sem hann hafði gengt erindrekastarfinu
tl mánuði ársins. Sú skýrsla hefur ekki
komið. Þótt þetta komi ekki aðsök, þar
eð veiðar voru lítið stundaðar síðasta
fjórðung ársins, hér eystra, — nema síld-
veiðar — og fyrverandi erindreki hafði
gefið skýrslu yfir veiðarnar til septem-
berloka, þá þykir mér þó hlýða að fara
nokkrum orðum um sjávarútveg Aust-
firðinga árið 1931. Vil ég taka það fram
þegar, að það verður engin venjuleg er-
indreka skýrsla, heldur að eins skýrt
nokkru ger frá ýmsum atriðum en þeg-
ar hefur gert verið, aðallega að því er
við kemur síðari hluta ársins.
Vetrarvertíðin byrjaði með seinna móti
þetta ár, eða ekki fyr en seint í marz-
mánuði. Kom þetta til af þvi, að láns-
stofnanir tóku ekki fyr ákvarðanir um
það, hvort þær styddu útveginn að nokkru.
Flestir bátar frá Seyðisfirði, Norðfirði og
Eskifirði, fóru til Hornafjarðar, eíns og
venja er til og stunduðu veiðar þaðan.
Nokkrir fóru til Djúpavogs. Afli á Horna-
firði var ekki i meðallagi og á Djúpa-
vogi langt fyrir neðan meðallag. Fá-
skrúðsfirðingar stunduðu að heiman, eins
og undanfarin ár. Var afli þeirra einnig
minni en í meðallagi.
Vorvertíðin. Þótt vetrarvertíðin væri
rýr, þá var þó vorvertíðin enn þá rýr-
ari. Hefur slík aflatregða ekkí verið hér
um mörg ár. Á þessum tíma árs eru
opnir vélbátar og árahátar vanir að fiska
talsvert á grunnmiðum, en að þessusinni
mátti svo heita, að grunnmiðafiski brigð-
ist algerlega. í sumum verstöðvum, öfl-
uðu smábátaútvegsmenn tæplega til eigin-
neyzlu.
Sumarsildin. Um miðjan júlí mun fyrst
hafa orðið vart við síld úti fyrir Aust-
fjörðum, svo nokkru næmi. 25. og 26.
júlí varð vart við nokkra síld i Reyðar-
firði og þá veitt lítilsháttar til söltunar.
En sú síld var fremur mögur. Um mán-
aðamótin júlí og ágúst, veiddist nokkur
síld úli fyrir Fáskrúðsfirði og fyrri hluta
ágústmánaðar var nokkuð af síld í Fá-
skrúðsfirði, mest utan til í firðinum.
Gekk síldin reyndar alveg inn í fjarðar-
botn, en stóð þar ekki meira en sólar-
hring. Annars var það svo yfirleitt, að
þótt síldin kæmi í firðina utantil, stóð
hún þar mjög skammt. Sildina varð því