Ægir - 01.08.1933, Blaðsíða 7

ÆGIR
193
frá útlöndum — látið aðrar þjóðir búa
upp í hendurnar á sér og hirða arðinn
af þeirri atvinnu, sem við það er. Von-
andi fer þetta nú að breytast, og er þessi
nýja verksmiðja fyrsla sporið í þá áttina.
Verksmiðjan framleiðir nú fyrst fiski-
línur af mismunandi stærð. Eru þær
svipaðar útlendum fiskilínum, en nýung
er það hér, að þær eru gegnvæltar í sér-
stökum legi, sem ver þær fúa og áti smá-
lífsgróðurs í sjónum, og hefur þetta reynzt
betra en börkun, t. d. i Noregi. Síðar verða
framleiddir öngultaumar, færi og fleira.
Norskur fagmaður, Fr. B. Petersen,
hefur verið fenginn til þess að standa
fyrir öllu hinu verklega hjá hinu nýja
fyrirtæki. Hann hefur um mörg ár unn-
ið hjá »Spilkeviks Snöre-Not og Garn-
fabrik« í Álasundi. Svo fór hann til Ame-
ríku fyrir þá verksmiðju og eftir að hann
hafði unnið í úlbúi hennar þar um hríð,
stofnaði hann með ýmsum öðrum, veið-
arfæragerð i Seattle og vann þar í 6 ár,
Starfar sú veiðarfæragerð enn, en Peter-
sen hvarf heim til Noregs vegna þessað
kona hans vildi ekki flytjast vestur um
haf. En þegar heim til Noregs kom fékk
hann ekki atvinnu, og þess vegna var
Veiðarfæragerð Islands svo heppin að
ná í hann. Er það mjög þýðingarmikið
fyrir nýtt fyrirtæki að hafa frá öndverðu
í þjónustu sinni útlærða menn, sem
þekkja allt til iðnaðar síns.
Vélar til verksmiðjunnar hafa verið
keyptar frá Noregi og eru þær knúðar
með rafmagni. Geta þær spólað allt að
36 þræði í senn, og síðan má tvinna og
þrinna þá þræði eftir vild. Gengur þetta
afar fljótt og er mikill munur á þessum
vinnubrögðum eða meðan allt var unn-
ið i höndunum. Er sá munur viðlika
mikill og er á handsnældu og nýmóðins
spunavél eða tvinningarvél í klæðaverk-
smiðju.
Skýrsla
erindrekans í Austfirðingafjórðungi
frá 1. apríl til 1. júlí 1933,
í aprilmánuði hömluðu ógæftir mjög
veiðum, en afli var talsverður þegar á
sjó gaf á Hornafirði og Djúpavogi eða
fyrir Suðausturlandi.
1 maí var þar og góður afli og gæftir
þá betri. Beita var alltaf flult frá Aust-
fjörðum suður þangað, því síli veiddist
ekki á Hornafirði í vetur eins og að und-
anförnu. Veiddist alltaf næg síld á Aust-
fjörðum og þurfti því ekki að vera beitu-
skortur af þeim orsökum, en vegna ó-
hentugra samgangna urðu bátarnir, er
veiðina stunduðu oft að sækja beituna
sjálfir.
Um og eftir miðjan maímánuð byrjaði
grunnmiðafiski við Austurland. Má telja
það með bezta móti nú á síðari árum.
Mikið hefur verið veitt með haldfæri á
árabátum og opnum vélbátum.
Bátar fluttu af Hornafirði og Djúpa-
vogi um og eftir 20. maí og fengu góð-
an afla fyrst eftir að heim kom. Hélzt
sá afli til mánaðamóta maí og júní og
sumstaðar til miðs júní. Úr þvi fer afli
að verða tregari og fiskurinn, sem veið-
ist miklu smærri. Beituskortur síðari
hluta júnímánaðar dró og nokkuð úr
veiði. Um mánaðamótin júní—júlí veið-
ist aftur mikið af síld á Seyðisfirði og
Eskifirði. Sildin er af ýmsum sfærðum,
þó lítið af stórsild (hafsíld). Um mán-
aðamót júní—júlí reyndist fitumagn síld-
arinnar 11% og var mikið af henni full
af hrognum og sviljum.
Afli i einstökum veiðistöðum.
Skálar: Þar byrjaði veiði lítið fyr en
í júnímánuði. Stunda þaðan 4 opnir vél-