Ægir - 01.08.1933, Blaðsíða 21

ÆGIR
207
skip það, sem kemur til aðstoðar, verð-
ur, sé þess kostur, að vera í hlé, meðan
dráttartaugin er útbúin.
Það skip, sem draga skal, festir því
næst dráttartauginni við akkeriskeðju eða
keðjur sínar og gengur vel frá þeim sam-
skeytum svo hvorki rakni eða nuggist
og þegar aðstoðarskipið byrjar drátt, skal
gefa svo eftir á keðju, að þyngsli henn-
ar í sjónum séu það mikil, að aldrei
strengi á vír þeim eða kaðli, sem haft
er til dráttarins. Með þeirri aðferð má
forðast rykki þá, sem allt slíta og koma
bát í nauð heilum til lands. Það kemur
varla sú vertíð fyrir, að ekki sjáist bát-
ur eða bátar, meira og minna brotnir
vegna þess að þeir hafa fengið högg af
öðrum bátum, bæði í höfn og á rúmsjó,
en þau vegsummerki sem sjást þannig á
bátum eftir drátt á rúmsjó eru það at-
huganaverð, að >jómenn ættu að hugsa
það mál vel, hverjar afleiðingar það get-
ur haft í för með sér, að skip eða bátar
séu látin skella saman í stórsjó.
Samband milli skipa má fá með öðru
en rakettum, þótt þær séu hér nefndar
og almennast mun á fiskiskipum að nota
ból, tunnur eða þess háttar, til þess að
ná sambandi og það þekkja flestir.
Forðist rykki á dráttartaug og þegar
draga á bát, farið þá að sem góðum sjó-
mönnum sæmir og gerið ykkar til, að
þið bjargið skipi þannig, að þeirsemþið
ætluðuð að veita aðstoð í nauðum þeirra,
séu ekki enn ver staddir eftir tilraunir
ykkar, ánumhugsunar og fyrirhyggju.
u/s 1933.
Sveinbjörn Egilson.
Þórður Þorbjarnarson,
sonur Þorbjarnar læknis á Bíldudal,
er nýkominn heim frá Nova-Scotia (Ame-
riku). Hann hefur undanfarin ár stund-
að nám við fiskiðnaðarháskólann í Hali-
fax, sem er hinn eini háskóli þeirrar
tegundar í heimi.
Hann hefur notið nokkurs styrks frá
Fiskifélagi Islands, meðan hann stundaði
námið og lauk hann burtfararprófi í vor
með ágætum vitnisburði. Hann fór í
heimsókn til föður síns eftir nokkurra
daga dvöl í Reykjavik, en síðari hluta
seplember fer hann til London til fram-
haldsnáms.
Hefurætlunin verið frábyrjun, að Fórð-
ur yrði starfsmaður Fiskifélagsins á þessu
sviði og taki við þvi starfi, að afloknu
námi, næsta ár.
Verðlaun úr hetjusjóði Carnegies
hefur Sverrir Sigurðsson stúdent nú í
Laugavegsapóteki fengið 800 krónur og
broncemedalíu, fyrir björgun á sundi.
Sverrir er sonur Sigurðar Þorsteinsson-
ar verzlunarmanns hér í bænum, en
starfaði um hrið í lyfjabúðinni á Sauð-
árkróki.
Tildrög eru þessi: Föstudaginn 7. nóv-
ember 1930, vildi til á höfninni á Sauð-
árkróki það óhapp, að maður datt út úr
báti. Veður var hvast og illt i sjó. Mað-
urinn var ósyndur og hefði eflaust drukkn-
að ef Sverrir hefði ekki kastað sér til
sunds ognáðihann. Fékk Sverrir haldið
manninum uppi meðan vélbátnum var
snúið og í þá náðist.
Marsvín.
Um miðjan ágústmánuð voru um 400
marsvín rekin á land í ólafsfirði og
skorin þar.
Marsvín (Globicephalus melas) er ein
af þeim tólf tegundum tannhvala, sem
hittast hér við land. Af þessum tegund-