Ægir - 01.10.1934, Blaðsíða 6

208
ÆGIft
varps, er sent yrði stjórnarráðinu til að
leggja fyrir næsta Alþingi.
2. fundur. Mánudag 3. desember 1917,
var fundur haldinn á heimili Kristjáns
Bergssonar og var mæltur, auk hinna
fyr töldu, Geir Sigurðsson, sem var einn
nefndarmanna. Kristján Bergsson las
uppkast til nefndarálits til stjórnarráðs-
ins og var það rætt.
Geir Sigurðsson bar upp þá tillögn, að
stjórnarráðinu væri skrifað og leitað hóf-
anna, og var tillaga sú samþykkt og þá
um kvöldið skrifað uppkast til þess bréfs,
sem Magnús Magnússon tók að sér að
vélrita.
Frekari aðgerðir urðu ekki á fundin-
um og var honum slitið kl. 8'/a e. h.
Eftir þetta heyrðist ekkert um sigl-
ingaráðið og Alþingi mun ekki hafa haft
það á dagskrá. Eitthvað hefur það verið
vakið upp 1923 og þá sem stéttafélag og
sofnað, en hugmyndin 1917 í Ægi, var
allt önnur, því þar var hún sú, að eitt-
hvað kæmi hér i líkingu við Board of
Trade.
Á þetta er hér minnst til þess að benda
á að hugmyndin er gömul oghefurbirzt
á prenti mörgum árum áður en hafist
var handa 1923 og var þá að einsbend-
ing um að koma hér á fót einhverju,
sem líktist hinni virðulegu stofnun, sem
flestir, sem við sjó eiga, kannast við og
nefnd er Board of Trade.
Rvk, 6. október 1934.
Sveinbjörn Egilson.
Enskur togari
»Mac Ley«, frá Grimsby, strandaði við
Dalatanga við Seyðisfjörð hinn 29. þ. m.
um kveldið.
Mönnum var bjargað.
Skarkoli.
Skarkolinn er við alla Noregsströnd,
en mestur er hann við norðurströndina,
(Norðland, Troms og Finnmerkurfylki).
Eigi er lengra síðan, en svo sem svarar
10 árum, að skarkolaveiði var, ef svo
má nefna, tækifærisveiði, rekin af smá-
bátum, annaðhvort með lóðum, netum,
eða þá að kolinn var stunginn með kola-
sting. Veiðin var tiltölulega litil og höfð
til heimilisþarfa og seld á innlendum
markaði.
Dragnótaveiði var stunduð í Lofoten
og þar í grend frá árinu 1908, en drag-
nætur voru fáar, fyrst framan af, i sam-
anburði við það, sem síðar varð. Árið
1919 var tala þeirra í Lofoten, um 25.
Hinar fyrstu skýrslur um skarkola-
veiði, eru frá 1908. og 1909 og á þeim
árum voru aflabrögðin 400—500 tonn.
Þetta má heita mikil veiði í samanburði
við það, sem aflaðist allt fram að árinu
1922. Á því tímabili dró mjög úr skar-
kolaveiði. 1910 var aflinn 394 tonn eða
um 100 tonnum minni en á árinu á
undan. Á árunum 1911 og 1912. dróenn
úr aflanum og árið 1913 var afli að eins
231 tonn. 1914 jókst aflinn litið eitt (284
tonn), en á tveim næstu árum var hann
líkur og á árinu 1913, áiið 1917 jókst
hann aftur og varð lítið eitt yflr 300
tonn og á árunum 1918—22 aflaðist ár-
lega milli 200 og 300 tonn.
Árið 1924 byrjar nýtt timabil í sögu
skarkolaveiðinnar. Á þessu ári, og að
nokkru leyti á árunum 1922—1923 fundu
menn fiskisæl kolamið, einkum við Finn-
mörk. Siðar hafa fundist nýjar fiskislóð-
ir, bæði við Tromsfylki og Lofoten. Skar-
kolaveiðar hin 10 síðustu ár hafa sýnt að
skarkolastofninn við hinar nyrðri strend-
ur Noregs er slíkur, að enginn hefði