Ægir - 01.10.1934, Blaðsíða 8

ÆGift
210
4174 tonn, aflaskýrslur sýna 3484 tonn.
1932 útflutt 4G99 tonn, en aflaskýrslur
telja magnið 3875 tonn. Útflutningur hef-
ur aldrei verið eins mikill og þessi 3 ár.
Allt. bendir til, að skarkolaveiði sé mest
við Norðlandsfylki, en þó má eigi full-
yrða það, því aflaskýrslur eru mjög ó-
nákvæmar. Útflutningurinn sannar það
eigi heldur. Frá árinu 1922 og árin á
eftir, fundust ný skarkolamið; voru það
fiskimenn frá suðurhluta Noregs, sem
fundu hinar nýju fiskilóðir og síðan hef-
ur skarkolaveiði verið stunduð af kappi.
Árið 1924 voru margar nýja dragnætur
keyptar til Lofoten.
Veiðin hefur aukist að mun í Troms-
fylki, en stendur þó að baki aflabrögð-
um við Norðland og Finnmörk. Þessi
þrjú nyrstu fylki eru sérstök i sinni röð,
hvað skarkolaveiðar áhrærir, aflamagnið
annarsstaðar er vart teljandi.
Kolaveiðar voru nokkrar við Finn-
mörk á undan árinu 1924; var þá veitt
á færi, lóð og eitlhvað í dragnætur, en
afli var að mestu mjög rír. 1909 var
hann 172 tonn, 1910 47 tonn, en árin
þar á eftir, allt fram að árinu 1924, var
aflamagnið (þó eftir ónákvæmum skýrsl-
um) milli 0,2 og 15,5 ton á árni. Rúss-
ar keyptu kolann fyrr á tímum mjögó-
dýrt og söltuðu hann og kolaveiðar voru
lengi t litlu álili hvað verðmæti snerti,
eins og í raun og veru var. Byrjað var
að senda frystan kola til útlanda árið
1924. Átti Finnmörk þar forgöngu er
gufuskipaferðir hófust milli Englands og
Norður-Noregs, með þvi augnamiði að
flytja frystan fisk til Englands. Ferðum
þessum var haldið uppi árið 1925 og
höfðu þær mikil áhrif á veiðarnar og
örfuðu fiskimenn, sem nú fóru að fá meira
fyrir afla sinn, en Rússar höfðu greitt.
Fiskútflytjendur á hinum ýmsu stöð-
um í Norður-Noregi lögðu sinn skerf í
fyrirtækið 1926 og sendu kolann til Eng-
lands með hraðferðunum frá Bergen.
Verðmæti skarkolaaflans á árunum
1908—1922, varð frá 69 þúsund til 244
þúsund kr., sem kalla má smámuni er
miðað er við verðmæti alls fiskafla Nor-
egs. Árið 1923 var verðmæti skarkola-
aflans komið upp i 622 þúsund krónur,
en frá þvi ári til ársins 1932, var það
frá 1.279.000 til 1.996.000 krónur. Árið
1932 mun kolaafli alls hafa verið að
verðmæti, 2,4 milljónir króna, þegar reikn-
að er með öllum útflutningi og þvi, sem
neylt var i Noregi, en í meðfylgjandi
linuriti stendur 1.890.000 krónur. Skar-
koli og lúða eru verðmætastar fiskteg-
undir og verðið, sem fiskimenn hafa feng-
ið hefur hin síðustu fimm ár, verið að
meðaltali 49—54 aurar fyrir hvert kilo.
Nú er skarkolinn orðin ein verðmesta
útflutningsvara af þeim fisktegundum,
sem sendar eru nýjar (frystar) á erlend-
an rnarkað, að eins lúða er dýrari. Árið
1932 var útflutningur skarkola 4699 tonn
og fékkst fyrir hann á erlendum mark-
aði 3,8 milljónir króna.
(Pýtt úr Norges Fiskerier 1932).
Ný vandræði við ísland.
Svo nefnist grein í »Fishing News«
(22. sept. s. 1.), eftir skipstjóra Harry
Wicks frá Grimsby. Nýverið kom hann
úr veiðiför frá íslandi og kvartaði und-
an hvalþjósum og skrokkum sem væru
víða á reki í Faxaflóa, og fleygt væri í
sjóinn frá hvalveiðaskipunum norsku,
sem legið hafa fyrir akkerum í flóanum
í fyrra og nú. 1 vörpurnar komu stór
hvalstykki og um einn slikan drátt farast
honum þannig orð :
Við drógum upp mikið flikki af úldn-
um hvalskrokk. Varpan rifnaði svo, að