Ægir - 01.08.1935, Blaðsíða 7

Æ G I R
165
Garðurinn. Þar var enn verið að þurka
Osk, en sumt var þó alþurkað; eru þar
góð geymsluhús og sérstaklega má nefna
hús Sveinbjarnar Árnasonar í Kotlnis-
um. Þuríiskhús hans tekur 1500 skpd af
fiski, er það allt hvítmálað að innán og
hið snyrtilegasta í alla staði. í öðru húsi
hans er sérstakt rúm til aðgerðar, en í
aðalhluta þess er fiskurinn saltaður og
þar er steypt þró fyrir pækilsöltun.
Geymsla fyrir veiðarfæri er einnig í hús-
inu og umgangur allur hinn bezti, hvar
sem litið er. Sveinhjörn keypti í fyrra,
vélbátinn Soffi G. K. 137 og skírði hann
Kára; aílaði hann vel á vertíðinni og
nú er verið að lengja bátinn um 6 fet
og gera aðrar nauðsynlegar breytingar;
er það gert í Keflavík.
Mótorbátar, sem heimili eiga í Garði
eru þessir: Óðinn, eigandi Guðm. Þórð-
arson Gerðum. Ægir G. K. 8 eigandi
Þórður Guðmundsson o. fl. Gerðum og
Kári, eigandi Sveinbjörn Árnason Kot-
húsum.
Ægir er á síldveiðum fyrir norðan.
Veiðar eru ekki stundaðar í Garðin-
nm um þetta leyti árs. Dragnótahátar
hafa legið þar fyrir landi í allt sumar,
þegar veður hefur leyft, og Garðmenn
hafa margreynt að róa til flskjar á þær
slóðir í Garðssjó, þar sem dragnætur hafa
larið yfir og fengið lítinn eða engan afla
°g er þeim afar illa við veiðarfæri þetta,
eins og fram hefur komið í blöðunum.
Áðalstörf manna á sumrin, er fiskþurk-
nn og heyskapur.
Keflavík. Þaðan liafa þessir bátar stund-
að reknetaveiðar í sumar og lagt síld
l,PP í Keflavík: Arinbjörn Ólafsson G.
K. 512. Bragi G. K. 479 og Jón Guð-
mundsson G. K. 517; liafa þeir lagt á
Kind til frystingar: í félagshúsið 2385 tn.
(þar fryst í fyrra 1540 tn.), í íshús Úl-
Vegsbanka 1500 tn., ekkert saltað 13. á-
gúst, en þann dag hóf Óskar Halldórs-
son undirbúning til síldarsöltunar.
Aflabrögð í Keflavík á liðinni vetrar-
vertíð, sjást á aflaskýrslum þeim, sem
birtar eru í hverju hefti Ægis. Vertíðin
var örðug vegna ótíðar, en þó varð þorsk-
fiskafli líkur og árið áður.
í aprílmánuði fór að verða vart við
síld, sem í fyrstu var svo mögur, að
þorskurinn vildi hana ekki, kaus heldur
frysta sild. Hún fdnaði er áleið og hélzl
stöðugt á Keflavík, þar til siðast í maí.
Sú síld var seld til beitu og komu þá
daglega norskir línuveiðarar og Færey-
ingar til að afla sér nýrrar beitu, stund-
um alla leið frá Selvogshanka. Nokkur
skip komust upp á það lag, að fara ekki
lengra en til Grindavíkur og láta senda
sér síldina á bílum þangað.
Keílvíkingar hafa yfirleitt horið meira
úr hýtum fyrir afla sinn, en t. d. þeir,
sem stundað hafa veiðar úr Reykjavík.
Stafar það af, að vinna er minna að-
keypl, kaupgjald lægra; eiga margir hát-
ar bíla og félagsbræðsla útgerðarmanna
mun hafa greitt, að meðaltali, 6—8 aura
meira fyrir liter af lifur, en greitt var á
vertið í Reykjavík. Auk þess eiga margir
rúmgóð fiskhús og í mörgum þeirra eru
steyptar þrær til pækilsöltunar.
Fiskbein á Reykjanesskaga mun hafa
verið um 1800 smáíestir og verð á þeim
95 kr. smálest, (þ. e. fiskimenn fengu
það verð).
Af hrognum voru saltaðar 6500 tunn-
ur, kryddað og sent til Svíþjóðar (Kaviar)
1400 tunnur og ísað fyrri hluta vertíðar,
1500 kassar, semsendir voru til Englands.
Harðflskur. í Grindavík eru trönur og
telur matsmaður Jetvald Jacohsen, þar
beztu skilyrði til harðfisksverkunar, en
þar var fiskur ekki hertur á vertíð.
I Höfnum var ekkert hert. í Sandgerði
eru trönur, en að eins hert þar rúml. 100 kg.