Ægir - 01.07.1936, Blaðsíða 7

Æ G I R
149
Ef hverfa verður af djúpmiðum und-
lr land, storma vegna, er æskilegt að
nota tímann, meðan legið er i vari, til
þess að toga fyrir smáfisk, á fjörðum og
grunnsævi við Norður- og Austurlandið.
Reykjavík, 10. júní 1936.
Arni Friðriksson.
Bjarnarey.
Agæt fiskimið, við Bjarnarey, þeir sem
komu til Englands frá Bjarnarey, seldu
vel. Þessar setningar heyrast hér ofl og
s.]ást á prenti, en hvað er Bjarnarey og
kvar er hún? í fljótu bragði virðist hægt
oð svara þessu, með því að líta í kort-
ið, en kort yfir norðurhöf eru hér vart
íáanleg, og verður því að fara aðra leið
kl skilningsauka.
Færeyskur kútter er 8 sólarhringa, eða
192 klukkustundir á leið frá Færéyjum
91 Bjarnareyjar, með stefnu í norðaust-
ui’átt (ekkert skal sagt um kompásstrik).
Með meðalhraða, 6 sjómílur á klukku-
slund, verður ágizkuð vegalengd milli
staðanna, 1100—1200 sjóm. Frá Eystra-
korni hér, verður vegalengd lík og sama
er að segja um leiðina frá Horni á Strönd-
Um til Bjarnareyjar, að veglengd verður
111 jög svipuð, en þar sem stefnur frá
kæreyjum og Eystrahorni, liggja það
langt fyrir austan »Jan Mayen«, að eyj-
an fflun varla sjást, þá liggur stefnan frá
Horni x-étt við hana og þar er leiðin
hálfnuð.
Bjarnarey er á hér um bil 74° nbr.
°g 20° austl. lengdar. Hollendingurinn
Vilhelm Barenz varð fyrstur lil að finna
hana, árið 1596, er hann var að reyna
að finna sjóleið til Austur-Indlands, fyr-
lr uorðan Evrópu og Asíu. Hann gaf
eyjunni nafnið Bjarnarey vegna þess, að
skipsmenn hans veiddu þar björn. Að
stærð er hún um 180 ferkilómetrar og
fjöll eru þar nokkur, en ekki há. Hið
hæzta nefna Norðmenn »Urd« og er það
536 metra hátt.
Einnig eru stór vötn á eyjunni, Ella-
vatn, Laxavatn og fleiri; drangar rísa úr
sjó fram með ströndinni, t. d. Stapinn,
við suðurenda hennar, sem er 186 m. á
hæð. Sömuleiðis eru þar fuglabjörg og
krökt af fugli, og veðurlag er sæmilegt,
en ís umlykur oft eyjuna, en verður
sjaldan landfastur fyr en i febrúar, og
er það fram í maí eða júní, en síðan
1920 hefur ís ekki verið meiri en það,
að skip hafa komist þangað, að heita
má allt árið. Hvala- og rostungsveiðar,
hafa þar verið stundaðar, síðustu 300
árin, einkum af Rússum. Norskir vetr-
arsetumenn dvöldu áður fyr á eyjunni,
en um 1850 var rostungur horfinn og
liættu menn að halda þar til, en frá
1905—1908 ráku Norðmenn þar hvala-
veiðar, með litlum liagnaði. Einu menn-
irnir, sem nú eiga heima á Bjarnarey,
eru loftskeytamenn og veðurfræðingar.
Álítið er, að á eyjunni séu milljónir
tonna af kolum í jörðu, og í heims-
styrjöldinni unnu þar 250 menn í kola-
námunum, og á þeim árum voru flutt
þaðan 116 þúsund tonn af kolum,
en sá atvinnuvegur stöðvaðist, er þau
féllu í verði, því þá bar kolavinnslan
og flutningur sig ekki, en þó er nokkuð
unnið þar að kolatöku, á hverju sumri.
Ivaldasti mánuður er þar febrúar og heil-
asti, júlí og fram í ágúst.
Frá 7. nóvember til 4. febrúar ár hvert,
er dimmt, (sól sést aldrei), en frá 30.
apríl til 13. ágúst sezt hún aldrei.
Kringum eyjuna er mergð af fiski og
hafa, einkum Bretar og Norðmenn, stund-
að þar veiðar í nokkur undanfarin ár,