Ægir - 01.09.1936, Blaðsíða 10

Æ G I R
196
irskipuð, sem hafa orðið þess valdandi,
að neitun um tryggingu opinna vélbáta,
er svo kunn, að fæstir fara, nú orðið,
fram á slíkt. Marga báta hefur félagið
tryggt, en þeir eru orðnir nokkuð marg-
ir, sem það hefur horgað út, en þegar
vitanlegt er, að þeir hafa sokkið, vegna
þess að brotið hefur verið gegn grein
um að hafa lofthylki, og ekki verið sell-
ir eftir róðra, en greiðsla þó farið fram,
þá hlýtur tregða, til framhalds i þessa
átt, að verða auðsæ þeim, sem skilja vilja.
Um setning 4—5—6 lesta trillubáta,
þar sem 5—6 menn eru á bát, ogþunga
vélarinnar l)ælt við skipið sjálft, sem 10
—12 menn áttu fullörðugt með að bjarga
undan sjó, meðan vélar voru ekki i
róðrarskipum af líkri stærð, þarf ekki
að fara mörgum orðum, menn sjá mis-
muninn og þótl gangspil væri, þá þarf
að manna það og líldega einhverja lil
að styðja hinn þunga bát. Sumstaðar
má ræða um félagssetning, þar sem marg-
ir bátar róa úr sömu vör, gangspil er
fyrir og báta má setja til hliðar, en hvern-
ig fer daglegur setningur með hinaþungu
•báta, þola þeir það hnjask lil lengdar?
Þar sem stokkar eru faslir í vörum og
mannafli nógur, eins og l. d. i Grinda-
vík, þá horfir málið öðruvísi við, en þar
sem seta verður á hlunnum á grýttri
fjöru, og hver skipshöfn hefur nóg að
gera með að verja sinn bát fyrir áföll-
um, meðan verið er að setja aðra, sé
þá nægilegt fólk til þess. Það þýðir ekk-
ert að loka augunum fyrir þessum örð-
ugleikum, það eru ofmargir sem þekkja
þá.
Það er enginn fiskimaður, sem ekki
k)rs heldur að vita l)át sinn bundinn og
vel skorðaðan á landi, í misjafnri tíð,
að vetrarlagi, en að skilja við hann á
lloli, máske með lélegum legufærum, í
tvísýnu veðri, einkum þegar flothylki
vanta, en þegar fiskur er fyrir landi,
hætta menn oft á þetta, l)æði vegna þess,
að þeir geta ekki setl og lil þess að spara
tíma, en afleiðingar þessara örðugleika
eru nú orðnar þær, að engin trygging
fæst, nema máske með kjörum, sem
fiskimenn rísa ekki undir.
Þyngd 6 lesta vélbáts, meðan hann er
n)rr c......................... 400 kg
Þungi vélar (meðallal)........... 375 —
Án farviðs er þungi alls um .. 775 kg
Með farvið og eftir að bátur fer að
verða sjósósa, mun óhætt að áætla þyngd-
ina 1000 kilo.
Ekki eru ástæður fiskimanna þannig,
að þeir þoli að missa báta, bótalaust,
en öll sund virðast nú vera lokuð, er
hvergi fæst trygging. Hvernig er þá auð-
ið að snúa sér i þessu vandamáli? Þar
sem bátahafnir hér sunnanlands eru
engar svo teljandi sé og Jlestar slæmar,
þá ætti að leggja allt kapp á, að tjónin
yrðu sem minnst og fæst, og um það
verða fiskimenn að vera samtaka. Þetta
má gera með þvi að eiga örugg legu-
færi í sjó, þar sem heppilegast þykir að
leggja bátum, verði því ekki við komið
að setja þá.
Með því að hafa lofthylki í bátunum,
er komið í veg fyrir, að þeir sökkvi, þótt
sjór gangi í þá og þeir fyllist. Séu loft-
hylki ekki í bát, ælti ekki að skilja við
hann í legu, nema áður væru bundnir
belgir á hliðar hans og athuga verður
vel, að hafa akkeriskeðjur það langar,
að báturinn lyfti þeim eigi til akkeris
og muna eftir 14 feta mismun flóðs og
fjöru, hér í flóanum.
Með þessu móti, má vænta, að opnir
vélbátar brotnuðu ekki, })ótt þeir fyllt-
ust, og tjón yrði lílið, miðað við að bát-
ur sykki til botns, því þaðan kemur
hann sjaldan óbrotinn.