Ægir - 01.10.1936, Síða 9

Æ G I R
235
A Látrum hefir þegar verið hafin lend-
ingabót, sem lítur út fyrir, að komi að
ágætu gag'ni, þegar hún er fullger. Þar
sem lendingin hefir jafnan verið, neðan
við bæjarhverfið, er ægisandur mikill og
gljúpur og illt til landtöku, ef alda er.
Setningatæki eru þarna reyndar furðu
góð, en eftir því sem bátarnir stækka,
verða þeir óviðráðanlegri til setningar
iáum mönnum, þegar hvika er. Hefur
°ft legið við, að bátar brotnuðu þarna
i lendingu. Þarf ekki að lýsa því bvert
áfall það er byggðarlögunum, er bátar
eyðileggjast ótryggðir. Auk þess er svo
ahættan, sem menn eiga ávalt yfir höfði
sér og erfiðið. En nú bafa Látramenn
ge>'L lendingu í norðausturhorni Víkur-
innar, en bafa ekki náð að fullgera bana
enn þá og skortir til þess áböld og efni.
L ai'i að sprengja úr ilúð við vararmynn-
°g ná burt stórgrýti framan við flæð-
nrmálið, en annars hefur lendingin ver-
ið breinsuð af grjóti með aðsloð góðs
gálga, það sem til hefur náðst. Munu
Látramenn, þegar lending þarna er full-
gei'> flytja báta sína og fiskskúra þarna
austur eftir.
Látramenn búast lil að sækja um of-
ni'lítinn styrk lil þess að fullgera lend-
lngu þessa. Verður að gera ráð fvrir, að
það verði auðsótt mál. Hér verður ein-
llngis um litla fjárhæð að ræða, og ælti
ekki að vera horfandi í slíkt lil þess að
létta lifsbaráttu þessara duglegu útkjálka-
búa.
Hi'aðfrijsiihúsið í Bíldudal. í Bíldudal
ei' nú allmikið fyrirtæki í uppsiglingu,
llai' sem er hraðfrystibúsið, sem nú er
langt á veg komið. Fyrirtæki þessu er
b°mið á fót með stuðningi og tillagi frá
lskimálanefnd, ríkissjóði, sparisjóði Arn-
ai'f)’arðar og ef til vill einnig Sænsk-ís-
enzka frystibúsinu. Gera menn sér að
VlSu góðar vonir um endurreisn at-
vinnulífsins í Bíldudal, með fyrirtæki
þessu. En ekki má loka augunum fyrir
því, að jafnframt þurfa þorpsbúar að
eignast fleiri báta og b.etri veiðitæki. Linu-
veiðiskipin munu nú að likindum bæði
úr sögunni, annað strandað og óvíst um
bvorl binu verður haldið úti lengur. Þil-
skipið Geysir strandaði í ofviðrinu 16.
sept. sl. og í sama veðri brotnaði og
eyðilagðist fjöldi opinna háta víðsvegar
við fjörðinn (Björgum, Stapadal, Lauga-
bóli, Bíldudal), sumir gerbrotnuðu, en í
mörgum eyðilagðist rafkveikjan, sem að
vísu var von um að fá bætt.
Það heyrðist mér ótvírætt á Bílddæl-
ingum — og það á þeim, er harðastir
bafa verið lokunarmenn — að sjálfsagt
væri að oþna Arnarfjörð fyrir dragnóta-
veiðum, er hraðfrystihúsið væri tekið til
starfa. Þá þurfa þorpsbúar og bátaeig-
endur við Arnarfjörð að útvega sér drag-
nætur, því ekki kemur lil mála, eflir
það sem á undan er gengið í dragnóta-
málinu, að utanplássmönnum væri levft
að taka kolann í Arnarfirði, en fjarðar-
búar sjálfir hefðu eigi tök á að hagnýta
sér kolaveiðarnar* þar.
En nú hafa bátaeigendur engin tök á
að eignast slík veiðitæki. í Arnarfirði er
nú ekkert fyrirtæki eða verzlunarfélag,
sem útvegað getur eða styrkt menn til
kaupa á jafndýrum veiðitækjum. í því
efni er ekki nema sömu aðiljum lil að
dreifa og bundist bafa fyrir því, að koma
upp frystihúsinu. Fiskimálanefnd og rík-
ið verða, úr því sem komið er, að reisa
útveg Bíldælinga og Arnfirðinga við, á
nýjum grundvelli með því, að útvega
bátaeigendum dragnætur ásamt nauðsyn-
legum úlbúnaði lil þeirra veiða. Það er
alls ónóg, að setja upp hraðfryslihúsið.
Atvinna sú sem það kann að veita kaup-
túnsbúum, bætir að meira eða minna
leyti upp hina þverrandi fiskverkun,