Ægir - 01.04.1951, Síða 9

Æ G I R
85
k°nia með frá Bergen, og skyldu þeir báð-
ii' verða leiðbeinendur okkar á ferðalag-
*nu. Sáum við þarna strax, að norsku
Gskveiðayfirvöldin voru búin við komu
okkar og ætluðu sér að greiða götu oltkar.
Eftir þetta má þvi segja, að við værum
á þeirra vegum og ferðuðumst eftir áætl-
un, sem þeir höfðu komið sér saman um
uð kæmi okkur að sem mestum notum.
f Bcrgcn:
Ác járnbrautarstöðinni, er við komum til
Bergen kl. 9 um morguninn, kom til móts
við okkur fulltrúi Blich og Gunnar Aase,
sem varð hinn fylgdarmaður okkar. Buðu
þeir okkur velkomna til Noregs og fylgdu
okkur á gistihús, sem heitir Grand Hótel
’i'erniinus, og er það rétt hjá járnbrautar-
stöðinni. Má telja, að héðan hefjist ferð-
■n um Noreg, sem okkur var sérstaklega
®tluð, þ. e. a. kynnast fiskveiðum Norð-
manna í fullum gangi.
Þarna í Bergen hefur fiskimálastjórinn
norski aðsetur. Var ferðin undirbúin af
honum og ferðaáætlun samin, sem var í
nðalatriðum þannig: Fyrst skyldi farið suð-
Ul’ á bóginn til Haugasunds, dvelja þar i
tvo daga og síðan til Bergen aftur. Þaðan
átti að fara norður með viðkomu og nokk-
ni'ri dvöl í Álasundi, Kristjansundi, Þránd-
Beimi og loks til Svolvær í Lófót og dvelja
bnr norður frá í 4 daga. Þaðan til Þránd-
heinis aftur og með járnbraut til Oslo.
Eftir að þetta hafði verið athugað og við
hreinsað af okkur ferðarykið, var byrjað
aið sýna olckur það helzta viðkomandi á-
Bugamálum okkar og sem hægt var að kom-
ast yfir að skoða á þessum eina degi, sem
nú var talið fært að dvelja í Bergen.
Kl. 10^2 fórum við á fiskveiðasafnið í
fylgd með Gunnari og Kvinge. Var okkur
Þar vel tekið og sýnd þar ein merkilegasta
Beild safnsins. Var þar til leiðsagnar safn-
vörður, P. A. Solheim. Útskýrði hann fyrir
okkur safnið af mikilli nákvæmni. Gefur
Þar að líta mikið af kortum, líkönum og
Bnuritum, sem sýna þróun fiskveiðanna í
Noregi, allt frá fornöld og til þessa dags,
veiðarfæri og skipa- og bátagerðir frá sama
tíma, lifnaðarhætti nytjafiskanna og margt
fleira.
Miklu fé er þarna varið til þess að gefa
sem gleggsta hugmynd um árangur fiski-
og hafrannsóknanna, sem Norðmenn leggja
mjög mikla áherzlu á að séu sem fullkomn-
astar, og hafa þeir nú búið fiskifræðingum
sínum sérstaklega g'óð skilyrði með hinu
nýja haf- og fiskirannsóknarskipi G. O.
Sars, sem síðar verður að vikið.
Eitt af mörgu athyglisverðu, sem þarna
var að sjá, vil ég nefna geysistórt líkan af
Norður-Atlanzhafinu, sem gert hefur ver-
ið þarna af miklum hagleik, er það ca.
3—4 metrar á lengd og 1—2 metrar á
breidd. Maður gæti helzt líkt þessu við
stórt kar eða kistu ca. 1 ineters djúpa.
Þarna í þessu kari er mótuð eins konar
leirmynd af norðurhvelinu allt frá Græn-
landsströnd austur yfir hafið til Noregs-
stranda með ísland á sínum stað, Færeyjar
og hrygginn, sem þessi lönd standa á,
hafdjúpin niður í 3000 metra dýpi, allt í
réttum hlutföllum, með undraverðum lit-
brigðum. Er eins og maður sjái þarna
fyrir sér allan þennan hluta jarðkúlunn-
ar með öllum sínum gjám og gjótum og
hæðum, einkar greinilega sér maður, hvað
löndin eru i raun og veru lítill hluti af
þessum jarðarhluta, hvílikt geysiflæmi haf-
ið hylur. Þetta likan er til orðið fyrir ó-
þreytandi störf vísindamannanna, sem fást
við hafrannsóknir. Til þess hefur verið
varið miklu fé, en Norðmenn telja, að því
fé sé vel varið, og það fáist endurgreitt
í rílcum mæJi, því að fiski- og hafrann-
sóknirnar veiti óyggjandi staðreyndir um
lifnaðarhætti og hátterni nytjafiskanna.
Þessi ófullkomna lýsing á þvi, sem fyrir
augu bar i safni þessu, verður að nægja
hér. Er maður vék að háttum síldarinnar
og hvers vegna hún hefði brugðizt okkur
Islendingum nú undanfarin ár, var skýr-
ingin sú, að vegna þess, að nú um stund
hefði og mundi verða of kaldur sjór við