Ægir - 15.10.1972, Blaðsíða 9

ÆGIR
331
heildarárangur fiskveiðanna.
Hér að framan er getið um laklega út-
komu ársins hvað snertir afla. Ef hlið-
sjón er höfð af sókn kemur myndin nokkuð
misjafnt út hjá einstökum skipaflokkum.
Eftirfarancli tafla sýnir í grófum dráttum
útkomuna reiknaða í hlutfallstölum.
Br. á fjölda sjóf.
Bi\ á fjölda úthd.
Br. á aflamagni
Br. á aflaverðm.
Br. á afla pr. sjóf.
Br. á verðm. pr. sjóf.
Br. á afla pr. úthd.
Br. á verðm. pr. úthd.
Þilfars- Opnir
Togarar bátar bátar
H- 7,5% + 7,8% +11,8%
H- 5,7% + 9,0% + 4,0%
H-11,4% h- 6,3% + 4,0%
— 8,9% +20,7% +41,8%
H- 6,1% h-15,0% h- 7,0%
+ 5,9% +12,5% +26,8%
-t- 3,9% h-12,8% 0%
H- 1,5% +11,7% +36,3%
Af þessari töflu má draga þá megin-
ályktun, að nýting úthaldstímans haf i verið
eitthvað betri á árinu 1971 en árið áður,
og aflarýrnunin hefði ef til vill orðið meiri
ef það hefði ekki komið til.
Með hliðsjón af sókn er aflaþróunin einna
lökust hjá þilfarsbátum, en hjá þeim
minnkaði meðalafli á úthaldsdag um 15%
sem í magni þýðir 0,6 lestir. Einhvern
áluta þessa má rekja til aukinnar útgerðar
smærri báta.
Hjá togurunum verður útkoman gagn-
vart afla heldur hagstæðari en hjá bátun-
um ef sóknin er tekin inn í dæmið. Aftur
á móti hafa þeir lakari útkomu ef litið er
til verðmætis. Ástæður þess er samdráttur
í sölum erlendis. Er það rakið nánar á
öðrum stað.
Einna hagstæðust er útkoman hjá trill-
unum en afli þeirra stóð í stað miðað við
úthaldsdag, þó 7% minnkun hafi að jafn-
aði verið á afla í hverjum róðri.
Etgerðarhættir Á ÁRINU.
I megindráttum var útgerð í svipuðum
skorðum og árið áður. Ekki urðu meiri
tilfærslur milli einstakra veiðarfæra, en
eðlilega ráðast af aðstæðum.
Um nýbreytni í veiðum er vart að ræða.
Hins vegar var nokkuð aukin áherzla lögð
á veiðar, sem eru tiltölulega nýlega til-
komnar. Gildir þetta einkum um skelfisk-
veiðarnar í Breiðafirði, en talsverð aukn-
ing varð á sókn í þennan veiðiskap, og voru
þær að meiru eða minna leyti stundaðar
mestan hluta ársins.
Rækjuveiði á miðunum suðvestanlands
gekk nokkuð skrykkjótt vegna þess
hversu blönduð veiðin var af seiðum. Af
þessari ástæðu voru settar ýmsar takmark-
anir á þennan veiðiskap sem háðu veiðun-
um talsvert.
Línuveiðar við Grænland brugðust að
verulegu leyti. Tíu bátar reyndu fyrir sér,
en afli varð minni en árið áður, og eins
var minna af verðmeiri tegundum en á
árinu á undan. Grálúðuveiðamar fóru
fram með svipuðum hætti. Alls reyndu 26
bátar við þennan veiðiskap, en veiðin var
mun rýrari en árið áður.
Síldveiðarnar voru áþekkar og áður,
nema tiltölulega aukin áherzla var lögð á
N orðurs j ávarveiðamar.
ÞORSKVEIÐARNAR.
Heildarþorskaflinn dróst saman á árinu
sem leið um rúmar 53.200 lestir. Miðað
við árið áður er það 11,2% minnkun. Hlið-
stæður samdráttur átti sér stað í togara-
aflanum og bátaaflanum. Togaraaflinn
dróst saman um rúmar 9.000 lestir eða
11,4%, en bátaaflinn um rúmar 44 þús.
lesta, sem eru tæp 11,2%.
Orsakir þessa samdráttar eru fjölþætt-
ar og er það fremur samspil þeirri en ein-
stakar ríkar orsakir, sem valda. Þær helztu,
sem líklegar era má telja: I fyrsta lagi
hefur fiskmagn farið minnkandi. Sterki
árgangurinn af þorski frá 1964, sem að
öllu óbreyttu hefði átt að koma fram í
vertíðaraflanum lét ekki sjá sig í þeim
mæli, sem búast mátti við. Hvað veldur,
er ekki vitað. Hugsast getur að hann sé
að mestu uppurinn eða að hann, einhverra
orsaka vegna, hafi ekki gengið á vertíðar-
svæðið. Síðari árgangar eru ekki líklegir til
að hafa nein úrslitaáhrif á næstu 2—3 ár-
um. Þá gekk fiskur af grænlenzkum upp-