Ægir - 15.10.1972, Qupperneq 10

332
Æ GIR
runa í miklu minna mæli á miðin við SV.
og V-ísland en undanfarin ár.
Önnur ástæða, talsvert veigamikil, er að
útlendingar haf a aukið sókn sína á Islands-
mið um leið og veiði á öðrum slóðum, eink-
um í Barentshafi, hefur dregizt saman. Sem
dæmi um þessa auknu sókn má taka Breta,
sem eru hvað þýðingarmestir. Afli þeirra
hér við land á árinu 1971 nam 210 þús.
lesta, sem er um 45 þús. lesta meiri afli
en 1970. Þriðja ástæðan er verkfall á tog-
araflotanum, sem stóð í sex vikur. Gera
má ráð fyrir, að áhrif þeirrar stöðvunar
séu nokkur. Ekki verður þetta nánar rakið
hér, en fleiri orsakir eru hugsanlegar.
Hvað snertir skiptingu aflans eftir veið-
arfærum, urðu ekki verulegar breytingar.
Sú helzta var minnkun netaveiði, en stærsti
hluti samdráttarins, sem varð hjá bátaflot-
anum, stafar frá samdrætti í netaveiði á
vetrarvertíð. Þess ber að geta að árið 1970
var óvenju gott ár, hvað viðkemur þessum
veiðiskap. Frá 1966 hefur aldrei fengizt
jafnmikill netaafli og á því ári. Árið í
fyrra var ekki lakasta árið á þessu tíma-
bili, mælt í hreinu magni, þótt hlutfalls-
lega sé það lægst.
Línufiskur dróst nokkuð saman að magni
til, en hlutfallslega heldur línan sínum hlut.
Eina veiðarfærið, sem jók sinn hlut, bæði
hlutfallslega og raunverulega, voru hand-
færin. Afli á handfæri jókst um tæpar
2300 lestir miðað við fyrra ár. Líklep;a má
rekja þá aukningu að mestu til stækkunar
þess hluta flotans, sem þessar veiðar stund-
ar, sem aftur hefur leitt af sér aukna sókn.
Botnvarpan sýndi nokkuð áþekka út-
komu og árið á undan. Að vísu gætti nokk-
urs samdráttar, en hlutfallslega kemur
fram aukning.
LOÐNUVEIÐARNAR.
Loðnuveiðarnar hófust nokkru seinna á
síðasta ári en á árinu áður. Eftir þá
reynslu, sem þá fékkst, fóru bátarnir ekki
í mæli á miðin fyrr en ljóst var að eitt-
hvað væri að hafa.
Ekki hélt loðnan þeim hætti, sem hún
tók upp á árinu 1970, að ganga ekki vestur
fyrir Vestmannaeyjar. Af því leiddi, að
landanir voru með svipuðu móti og árin
þar á undan og aflinn dreifðist á mun
stærra svæði, sem aftur auðveldaði afsetn-
ingu aflans. Á móti þessu kom að vertíðin,
þó hún væri góð, varð nokkuð endaslepp
og eftir mánaðamótín marz-apríl, fékkst
ekkert umtalsvert magn. Venjulega hefur
vertíðin staðið fram í seinni hluta apríl og
hefur því dreifing aflans í tíma verið tals-
vert óhagstæðari vinnslunni en almennt
gerist. Það gætti því þessa vegna nokkurra
örðugleika í löndun aflans.
Heildaraflinn á árinu varð tæpar 183.-
300 lestir sem er nokkur samdráttur frá
árinu áður. Engu að síður varð þetta önnur
bezta vertíðin í sögunni. Tveim bátum
færra stunduðu veiðarnar eða 61 á móti 63
á árinu 1970, og úthaldstími varð verulega
miklu styttri en áður. Má því reikna með
að gagnvart afkomu bátaflotans hafi þessi
vertíð verið talsvert hagstæðari en vertíðin
árið 1970.
Yfirlit yfir hagnýtingu loðnuaflans og
framleiðslu loðnuafurða birtist á öðrum
stað hér í blaðinu og í 22. tbl. Ægis 1970
var birt yfirlit yfir afla einstakra báta á
vertíðinni.
HUMARVEIÐARNAR 1971.
Eins og undanfarin ár hófst humarver-
tíðin h. 15. maí og stóð til 15. sept. Nokkr-
um bátum, er veiðar stunduðu á austui*-
svæðinu (Hornafjarðarmið) var veittur
viku lengri tími til veiða eða til 22. sept.
Humarvertíðin var ein sú bezta er komið
hefur um árabil, og á það sérstaklega við
þann huta bátaflotans, er veiðar stundaði
á austursvæðinu, þar var humarinn stærri
og afli meiri.
Fjöldi þeirra báta er veiðarnar stunduðu
á vertíðinni var 139 þegar þeir voru flestir
á móti 142 árið áður.
Eins og meðfylgjandi tafla ber með sér
var heildarhumaraflinn á vertíðinni sam-
tals 4.595,9 lestir á móti 4.013,7 árið áðui'
og er það 582,2 lestum meiri afli. Þetta er