Ægir - 15.02.1974, Blaðsíða 17

líklegt að fisksalar vildu taka að sér að selja
fisk með nafninu „rottuhali," en núverandi
iöggjöf um nafngiftir á fæðu til sölu leyfir
ekki að nöfnum sé breytt vafningalaust af
seljendum.
Talsmaður White Fish Authority sagði að
ekkert yrði látið uppi um veiðanleika þessara
fiskstofna fyrr en í árslok og engin áætlun
gerð fyrir þann tíma (1973), og heldur ekkert
til fjölmiðla fyrr en fiskveiði- og fiskiðnaðar-
menn hafi kynnt sér málið. Það gæti farið
svo, að fiskiðnaðurinn vildi ekkert af þessum
fiskum vita, ef almenningur vissi allt um
málið á undan fiskiðnaðarmönnunum, og jafn-
vel það, að nokkur blöð hafa birt nöfnin getur
orðið til þess að fæla fólk frá kaupum á þess-
um fisktegundum. (Ath. þýðanda: Þessi um-
mæli virðast þó ekki hafa hrinið á Sunday
Times, sem greinin er þýdd úr og blaðið birtir
ekki aðeins nöfnin heldur einnig mynd af þess-
um forljótu fiskum.)
Ásg. Jak.
V iðgerðarkostnaður
á höfum úti
Brezkir togaramenn telja það nú sýnt, að
allmiklar breytingar hljóti að verða á veiðum
þeirra á næstu árum vegna þeirra áætlana,
sem sífellt færast í aukana og sumar komnar
til framkvæmda, um aflatakmarkanir á mörg-
um alþjóðlegum hafsvæðum og einnig vegna
útfærslu fiskveiðimarka einstakra ríkja, sem
þeir telja að verði að lokinni Hafréttarráð-
stefnunni. Það er borin von, að við Bretland
finnist ný og auðug fiskimið, eins og brezkir
fiskimenn hafa gert sér vonir um, og þá liggur
ekki annað fyrir úthafstogaraflotanum, en
sækja á enn fjarlægari mið en áður. Það er
ekki ólíklegt að brezkir togarmenn taki þá
Rússa sér til fyrirmyndar, en þeir gera út heil-
ar fiskveiðiflotadeildir, sem eru mjög hreyfan-
legar og sjálfum sér nægar um flesta hluti.
Þess eru jafnvel dæmi að Rússarnir séu með
þurrkví á miðunum til að geta tekið skip þar
til viðgerðar.
Þó að vitaskuld sé langur vegur frá því að
brezki togaraflotinn sé styrktur á borð við
þann rússneska, er ekki ólíklegt, að Bretar
efli aðstoð við fiskiflotann á fjarlægum mið-
um. Sú reynsla, sem þeir hafa fengið við ís-
land af aðstoðarskipum er góð, en eins og
kunnugt er þá sendu þeir hingað upp aðstoð-
arskip, eftir hinar miklu slysfarir við Vest-
firði haustið 1968.
Þeir segja í Fishing News að það hafi reynzt
ótrúlegt, hvað menn gátu komizt uppá lag
með að gera við margt úti á sjó, og eiginlega
hafi viðgerðarmennirnir um borð í aðstoðar-
skipunum getað gert við flesta hluti, ef þá
vanhagaði ekki um varastykki. Sjálfsagt fara
fleiri fiskveiðiþjóðir, sem þurfa að sækja á
fjarlæg mið, að dæmi Rússanna og senda við-
gerðarverkstæði á miðin með fiskiskipunum.
(„Comment“ úr F.N. Ásg. Jak.)
Fréttir af kennslustofunni
á hjólum
í 17. tbl. Ægis á síðast liðnu ári, er sagt
frá þeirri nýjung, að White Fish Autority eða
réttara sagt tæknideild þeirrar stofnunar í
Húll (IDU) reki kennslustofu í stórum bíl og
er ætlunin að fara í fiskiplássin og þjálfa unga
skipstjórnarmenn og eldri skipstjóra, sem telja
sig þurfa endurhæfingar. Eins og lýst er í áð-
urnefndri grein eru þarna í bílnum öll helztu
fiskileitartæki og gervibrú en kennt er af seg-
ulbandsspólum. sem tekið hefur verið uppá úti
á miðunum og einnig eru sýndar kvikmyndir
af veiðum ásamt spólunum. Nú er komin all-
nokkur reynsla á þetta kennslufyrirkomulag
og bendir hún til að þetta verði vinsæl aðferð.
Námsskeiðin hafa verið mikið sótt, hvarvetna
þar sem bíllinn hefur verið á ferð og nemend-
urnir láta vel af þessari kennslu. Myndin, sem
hér fylgir er af kennslubílunum.
Þýtt úr F.N. Ásg. Jak.
Æ GI R — 53