Ægir - 01.03.1974, Qupperneq 16

Meitillinn h.f., Þorlákshöfn 3.800 400
Fiskimj. & Lýsi, Grindav. 4.000 300
Barðinn h.f., Sandgerði 3.000 250
Fiskiðjan s.f., Keflavík 6.000 550
Lýsi og Mjöl h.f., Hafnarf. 5.000 475
Síldar- og fiskimj.v. h.f. Rvk 11.000 1000
Síldar- og fiskimj.v. Akran. 13.000 380
Fiskimj.v. Kristins Frið-
þjófssonar, Patreksfirði 900 225
Hraðfrystihús Tálknafj. 500 70
Síldar- og fiskimj.v. Einars
Guðfinnssonar, Bolungav. 3.200 200
Fiskiðja Sauðárkróks h.f. 350 50
S. R. Siglufirði 10.000 1200
Hraðfrystihús Ólafsfj. h.f. 500 115
Fiskimj.v. KEA, Dalvík 750 50
Síldarverksm. Krossanesi 2.900 300
157.200 12.535
Landhelgismál Breta:
Nýtt hljóð í strokknum
í ritstjórnargrein í Fishing News, viku-
blaðinu, 4. jan., er fjallað um horfurnar í
fiskveiðum Breta á árinu sem fer í hönd. Út-
litið sýnist ekki alltof bjart fyrir úthafs-
veiðiflotann, og veldur þar mestu um útfærsla
ýmissa strandríkja, sem leiðir til þess að
brezku togararnir hrekjast af þeim miðum.
En eins og vænta mátti telur greinarhöfundur
að svar Breta hljóti að verða einfaldlega það,
að færa út líka og það í 200 mílur. í greininni
segir orðrétt:
Ef við göngum út frá því sem óhjákvæmi-
legri staðreynd að einstakar þjóðir öðlist lög-
sögu yfir stórum hafsvæðum úti fyrir strönd-
um sínum, þá breiðist nú sú skoðun ört út hjá
brezkum fiskveiðimönnum ■— bæði úthafs- og
grunnslóðarmönnum, að ekki sé nema eitt
svar við þessu, og það sé að Bretar færi sjálf-
ir út fiskveiðilögsöguna í 200 sjómílur allt
umhverfis Bretlandseyjar, þar sem hafrými
leyfir það.
Formaður brezku síldarútvegsnefndarinn-
ar, Dean, sagði um þetta mál í hinni árlegu
skýrslu sinni: „Brezkir fiskveiðimenn eru
einhuga í kröfu sinni um 200 sjóm. fiskveiði-
takmörk við Bretland. Innan þessara tak-
marka hefðum við eftirlit með veiðunum,
stjórnuðum sókninni skynsamlega og haglega
og leyfðum síðan öðrum að veiða samkvæmt
okkar eigin reglum um fiskstærð og fiskmagn
það, sem veiða mætti, og þá mjög liklega fyrir
gagnkvæmar ívilnanir af hálfu hlutaðeigandi
þjóða.“
Það er áreiðanlega rétt orðað, að þessi
krafa eigi sér góðan hljómgrunn meðal
brezka fiskveiðimanna. Grunnslóðarmennim-
ir, sem fannst að sinn hlutur væri fyrir borð
borinn í samningnum við EEC og þá fiskveiði-
stefnu, sem Efnahagsbandalagið rekur sam-
eiginlega, myndu fagna því að þeir í Brussel
tækju stefnu sína til endurskoðunar.
Þá yrði að gera Efnahagsbandalaginu ljóst,
að það gæti ekki afneitað né einangrað sig frá
því sem væri að gerast á alþjóðavettvangi í
fiskyeiðimálum og að stefna þess „að veiða
uppí kálgarða" væri hlægileg og úrelt.
Brezkir úthafsveiðimenn hafa gert það upp
við sig, að.það sé lítið sem þeir geti gert eða
Bretland, til að hindra það, að á Hafréttarráð-
stefnunni verði samþykktur réttur strand-
ríkja til 200 sjóm. lögsögu. Þeir hugsa því
mjög svipað Dean, einkum að því er lýtur að
sögulega réttinum til fiskveiða, og telja að
eina færa leiðin til að brezkir togarar hrekist
ekki algerlega af hefðbundnum miðum sínum,
sé að ná sérstökum samningum við hlutaðeig-
andi þjóðir að lokinni Hafréttarráðstefnunni.
Þessir samningar myndu þá byggjast á
gagnkvæmum fiskveiðiréttindum, og ef í harð-
bakka slægi mætti leita aðstoðar Efnahags-
bandalagsins til að beita viðskiptaþvingunum
gegn þjóðum, eins og Noregi og íslandi, til að
leyfa brezkum togurum að veiða innan fisk-
veiðilögsögu sinnar. Loks myndu svo brezkir
fiskimenn vænta þess að þeir fengju veruleg-
an skerf af þeim aflakvóta eða fiskveiðitak-
mörkunum, sem Efnahagsbandalagið ákvæði
fyrir aðildarlönd sín.
Enda þótt árið 1974 virðist þétt á setið af
vandamálum fiskveiða og fiskiðnaðar í Bret-
landi. Þá gæti það orðið merkisár í sögunni,
vegna þess að allir útvegs- og fiskiðnaðar-
menn gætu sameinast, kannski í fyrsta
skipti um nokkurt einstakt mál — og það yrði
um 200 sjómílna fiskveiðilögsögu.
Asg. Jak. endursagði.
72 — ÆGIR