Ægir

Ukioqatigiit

Ægir - 01.03.1991, Qupperneq 34

Ægir - 01.03.1991, Qupperneq 34
142 ÆGIR 3/91 Jón Þ. Þór: Sókn breskra togara á íslandsmið 1919-1938 og áhrif hennar á fiskstofnana Á miHistríðsárunum líktust Islandsmið einna helst risastórum almenningi. Samkvæmt land- helgissamningi Dana og Breta frá 24. júní 1901 náði landhelgi íslands aðeins 3 sjómílur til hafs frá lægsta fjöruborði. Innan land- helginnar höfðu Færeyingar og Danir rétt til veiða, auk íslend- inga, en á rniðin utan landhelgi gátu allar þjóðir sótt, allan ársins hring, og veitt þar svo mikið sem þær vildu og gátu, í öll hugsanleg veiðarfæri. Fiskveiðiþjóðir Norðurálfu not- færðu sér miðin í ríkum mæli og ef skoðaðar eru aflaskýrslur Alþjóða- háfrannsóknaráðsins frá milli- stríðsárunum, kemur í Ijós, að þá stunduðu sjómenn frá öllum ríkjum, er land áttu að Norður-Atl- antshafi, veiðar hér við land, að írum einum undanskildum. Tvær útlendar þjóðir voru þó öðrum stórtækari, Bretar og Þjóðverjar. Bretar sendu hingað til veiða á ári hverju nokkuð á annað hundrað togara og var afli þeirra á tímabil- inu 1919-1938 aðeins litlu minni en íslendinga sjálfra.1 Á þessum árum nam botnfiskaflinn á íslands- miðum alls 9.619.254 smálestum. Þar af veiddu íslendingar u.þ.b. þriðjung, eða 3.794.904 smálest- ir, Bretar 3.090.239 smálestir, Þjóðverjar 1.618.240 og aðrar þjóðir samanlegt 1.115.871 smá- lest.2 Meðalársaflinn á tímabilinu var 480.962 smálestir. Markmiðið með þessari ritgerð er að kanna sókn breska togara- flotans á íslandsmið á millistríðs- árunum og áhrif hennar á fisk- stofnana. Ástæður þess að sérstak- lega verður t'jallað um breska veiðiflotann í þessu sambandi eru einkum tvær. í fyrsta lagi veiddu Bretar meira hér við land en aðrar erlendar þjóðir og í öðru lagi tóku þeir þegar árið 1924 að halda skýrslur um fjölda togtíma, en eins og nánar verður greint frá síðar gera þær skýrslur okkur kleift að reikna sóknina frá einu ári til ann- ars og meta jafnframt áhrif hennar á fiskstofnana. Aðrar þjóðir tóku ekki upp slíka skýrslugerð fyrr en löngu síðar, Þjóðverjar 1949, og íslendingar eftir 1950. Ritgerðinni er skipt í þrjá kafla. í hinum fyrsta verður fjallað um hugtakið sókn, aðferðir til að meta hana og síðan um sókn bresku togaranna á íslandsmið og áhrif hennar á fiskstofnana. í öðrum kafla verður fjallað um aflabrögð, þau skoðuð í Ijósi sóknarinnar og afli Breta af þrem mikilvægustu tegundunum, þorski, ýsu og kola, borinn saman við afla annarra þjóða. í þriðja og síðasta kafla verða svo ræddar þær niðurstöð- ur, sem draga má af þeim þáttum, sem ræddir eru í hinum tveim fyrri. Ýmsar aðferðir hafa í tímans rás verið notaðar til að mæla sókn í fiskstofna. Hinar elstu og einföld- ustu voru í því fólgnar að telja þau skip, sem veiðar stunduðu á ákveðnum svæðum á tilteknum tíma, og halda skýrslur um afla, sem landað var af þeim miðum- Nú á döguni eru þessar aðferðir taldar ófullnægjandi, enda gefa þær í besta falli vísbendingu um sóknina, en segja lítið um árangur hennar og enn minna um áhrifin á fiskstofnana. Nú á dögum notast fiskifræð- ingar mest við svonefnda V.P. — greiningu til að mæla áhrif sóknar, en hún er í því fólgin að fylgst er með aldursskiptingu í viðkomandi fiskstofni frá einu ári til annars og afdrifum hvers árgangs frá þv veiðar úr honum hefjast og þar til hann hverfur úr veiðinni. Þannig er hægt að greina dánartölu at völdum veiðanna og sé náttúruleg dánartala þekkt, má reikna ut heildardánartöluna. Síðan er hægt að finna stofnstærðina með lík- ingu, sem segir að fjöldi veiddra fiska standi í réttu hlutfalli við fjölda fiska í stofninum í upphafi árs og fiskveiðidánartöluna (þ-e- sóknina) á sama ári.3 V.P.-greiningin mun vera na- kvæmust þeirra aðferða, sem not- ,aðar hafa verið til að mæla áhrit sóknar á fiskstofna og hún hefur þann stóra kost, umfram eldn aðferðir, að hana má nota þótt um sé að ræða margar og ólíkar veiði- aðferðir. Aðferðinni verður hins vegar ekki beitt til að mæla sókn- ina á millistríðsárunum þar sem
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Ægir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ægir
https://timarit.is/publication/584

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.