Dýraverndarinn - 01.09.1945, Blaðsíða 8

:«
DYRAVERNDARINN
jjoka hjá stúlkum, er fóru í laugar og gerði
scr þá gott af nesti þeirra.
A haustin ])egar hagi tók að sölna, leitaði
Rlesi inn á túnin, einkuni að nóttu til. Vav
liann stundum næturgestur á latínuskóla-
hlettinum. Vissi enginn i fyrstu, hvar hann
komst inn, J)ví að hletturinn var afgirtur og
hliðin lokuð, ]>ar til kvehl eitt, að hann sásl
lötra upp steinþrep'in við lækinn og opna
hliðið þar.
(Unga ísland 1908, IV. árg.).
Staka.
Tíðkazt liefir um langa hríð, að Skagfirð-
ingar og Húnvetningar fari með hópa sölu-
Iiroása austur um Þingeyjarsýslur, og jafnvel
lengra, allt eflir því, sem „kaupin gerast á
eyrinni“ í hvert sinn. En því miður eru liross
þessi oftsinnis sármögur og hera þess óræk
merki að vera „kvalin upp á útigangi“, svo
sem staka sú vitnar, sem hér fer á eftir, og
kveðin er i Þingeyjarsýslu eitt vorið, þegar
fyrstu hestaprangararnir voru að koma vesl-
an úr sýslunum.
Vestan hesta safn eg sá,
— seint úr minni líður
raunasaga, rituð á
rif jaberar síður.
Ö. S.
Ályktun um dýraverndun.
Háður var að Hólum í Hjaltadal 14. dag
ágústmánaðar, fjórði ársfundur ]>resla, kcnn-
ara og annarra áhugamanna. Fundinn sóttu
10 prestar, 14 kennarar, auk annarra leik-
manna.
Á meðal ályktana þeirra, sem fundurinn
saþykkti, var ein um dýraverndun, flutt af
Jóni I>. Björnssyni skólastjóra á Sauðárkróki
og er hún svo hljóðandi:
„Fundurinn telur dýraverndunarmálið
mikilvægt mannúðar- og uppeldismál, og
áilítur það mikilsverða skyldu allra upp-
alenda að vinna fyrir það mál í lífi og
starfi
Litla gráa Príla.
Vorið 1942 átti eg kött, sem liét Príla. Hún
var létt og liðug og lék eg mér oft við hana,
og mér þótti svo vænt um hana af því að
liún fylgdi mér oftast nær á herjamó og
engjar.
Einu sinni vildi hún ekki fara íneð hér lil
herja og skildi eg ekkert i því. En þegar eg
kom aftur lieim, sá eg hvar kisa kom utan
túnið, hljóp til mín, mjálmaði sárl eins og
hún vildi hiðja mig einhvers. Mér þótti þetía
kynlegt af kisu minni og l'ór að veila henni
nánari eftirtekt. Alll í einu tók hún á sprett,
þaut út tún og eg á eftir og ætlaði að ná
henni. En þegar eg ællaði að gripa hana tók
hún, annan sprett og stökk þá út fyrir tún
og að tjörn sem þar er. Eg hljóp á eftir henni
en þegar að tjörninni kom, sá eg hvar kétll-
ingur kisu var að husla í tjörninni og gat
ekki komizt U])p úr. Eg náði i kettlinginn,
hljóp með hann heim og fór mcð liann inn
að eldavélinni, þar sem kisi lilli hresslist
fljótt við hlýjuna. Mér ])(’)tti fjarska vænt um
að liafa komið nógu snemma Prílu minni
til hjálpar.
Læt eg svo fvlgja linum þessum mynd al’
mér og Prílu.
Ásgeir II. Jónsson,
11 ára.