Dýraverndarinn - 01.12.1953, Blaðsíða 4

60
DÝRAVE R N DARIN N
HUGSAÐ TIL SMÁFUGLANNA UM JÓLIN.
Á Norðurlöndum og ef til vill víðar tíðkast sá góði siður að festa upp korn-
bundini ó aðfangadag jóla handa smáfuglum, svo að þeir verði ekki svangir um
hátíðina. Jafnvel í borgum — meira að segja stórborginni Kaupmannahöfn, held-
ur fólkið tryggð við þennan sið. Þar fást í búðum vöndlar úr kornstöngum, sem
fólkið kaupir og festir upp einhvers staðar úti við íbúðir sínar t. d. á veggsvalir,
þar sem fuglarnir komast að þeim til að tína úr öxunum.
íslenzkt skáld orti eitt sinn á þessa leið, er hann hugsaði til smáfuglanna um
Smáfuglar að tína úr jólakornbundini.
jólin:
Hér er bjart og hlýtt í kvöld
heilög gleði og friður.
Mun þá engum ævin köld?
Ójú, því er miður.
Úti flýgur fuglinn minn,
sem forðum söng i runni.
Ekkert hús á auminginn
og ekkert sætt í munni.
Frostið hart og hríðin köld
hug og krafta lamar.
Æ, ef hann verður úti í kvöld,
aldrei syngur hann framar.
Ljúfi, drottinn, littu á hann,
leyfðu, að skíni sólin.
Láttu ekki aumingjann
eiga bágt um jólin.
Sig. Júl. Jóhannesson.
Þorsteinn Einarsson:
KROSSNEFURINN
Gömul sögn um krossnefinn.
Skáldið Longfellow hefur varðveitt í einu kvæða
sinna þýzka helgisögn um krossnefina. Þegar Jesú
hangir á krossinum, kemur lítill fugl og ræðst
til atlögu við naglana, sem frelsarinn var negld-
ur með á krossinn. Við hið kappsama nart í nagl-
ana verður fuglinn rjóðraður blóði úr lófum frels-
arans. Fuglinn vill losa son skapara síns af kross-
inum. Jesú ávarpar fuglinn: „Blessaður sért þú.
Ber, sem tákn frá þessari stundu, lit blóðsins og
hins heilaga kross“.
Sjaldséður gestur á íslandi.
Þessi heilagi merkisberi var gestur Islands
síðastliðið sumar. Hann var ekki í heimsókn
vegna þinghalds og var því ekki boðið til
veizlu. Af uppáhaldsmat hans erum við Islend-
ingar einnig fátækir. En hver veit nema við get-
um boðið honum til veizlu áður en langt líður —
sífelldrar veizlu, þegar hinir sígrænu skógar
barrtrjánna bera köngla. Áróður skógræktar-
mannanna er sterkur hér á landi — kannski þeir
hafi seitt hingað þennan heilaga og yndislega
fugl, til þess að sýna landsfólkinu enn eina hlið
íslenzkra barrskóga — fjölskrúðugra fuglalíf. Ef
þeir hafa ekki þegar notað þetta tækifæri til
áróðurs, þá geri ég það nú fyrir þá.
Þið, góðir Islendingar, sem hafið kynnzt hin-
um litfögru og söngprúðu krossnefum, minnist
þess, að nálægðar þeirra munu Islendingar njóta,
ef þið nú keppist við að gróðursetja barrviði.
Eins og allir vita hafa suðlægar vindáttir mjög
einkennt veðurfar sumarsins. Um Jónsmessuleyt-
ið var sterkur suðlægur vindur og fóru um það
leyti að berast fregnir af krossnefum frá stöðum
á Suður-, Suðaustur- og Austurlandi. Nú hafa
fregnir borizt af krossnefum úr öllum lands-
fjórðungum. Flestar fregnirnar greina frá mörg-
um fuglum saman. Garðar óma af nýjum röddum,
KROSSNEFUR.
Fuglinn stend-
ur á barrviðar-
köngli hér á
myndinni. Aðal-
fæða hans er
barrviðarfræ, og
þau er að finna
inni á milli þétt-
vaxinna fræ-
blaða köngulsins.