Dýraverndarinn - 01.02.1955, Side 7

DÝRAVERNDARINN
3
Sigurður Helgason kennari
lætur af ritstjórastörfum.
breytt kápu ritsins í hugðnæmari búning og látið
sér annt um að prýða það mörgum og góðum
myndum. Stjórn Dýraverndunarfélags Islands
þakkar Sigurði langt starf og óskar honum allra
heilla.
Guðmundur Gíslason Hagalín
rithöfundur
tekur við ritstjórn Dýraverndarans.
1febrúar 1947
tók Sig.Helgason
kennari að sér
ritstjórn Dýra-
verndarans og
hefur haft hana
með höndum síð-
an. Hann tók við
af Einari heitn-
um Sæmundsen,
skógfræðingi.
Öllum þeim, sem
hafa átt við rit-
stjórn og útgáfu
tímarita á Is-
landi, eru kunnir
allir þeir erfiðleikar, sem eru samofnir slíkum
störfum. Þeir, sem helzt ættu að leggja til efni,
eru margir hverjir haldnir pennaleti, og alltaf
eru kröfurnar um f jölþættara og skemmtilegra efni
háværar, þótt stuðningur hinna gagnrýnu verði
oft smærri en orðin. Sigurður hefur sýnt mjög
góða viðleitni í því að gera blaðið fjölskrúðugra,
Það er öllum velunnurum Dýraverndarans áreið-
anlega mikið fagnaðarefni, að svo fjörmikill, starf-
samur og þaulvanur rithöfundur sem Guðmund-
ur Gíslason Hagalín hefur fengizt til þess að taka
að sér ritstjórn tímarits Dýraverndunarfél. íslands.
Öllum þeim, sem láta sig nokkuð skipta verndun
og góða meðferð dýra, er það mikið áhugamál,
að Dýraverndarinn verði svo úr garði gerður, að
hann verði eftirsóknarvert lestrarefni öllum al-
menningi og þá sérstaklega börnum og ungling-
um, því að með því má ná til skilnings þjóðar-
innar og skapa dýraverndunarmálunum sterkt al-
menningsálit.
Þó að stjórn félagsins hafi tekizt að ráða að
ritinu einn ritfærasta núlifandi íslendinga, þá
þýðir það ekki, að við öll hin getum sezt í helg-
an stein. Við höfum
enn meiri skyldur við
ritið. Við verðum að
hjálpa ritstjóranum
með útvegun lestrar-
efnis úr þjóðlífinu, en
viðskiptin við dýrin
er einn þáttur þess.
Þá þurfum við að
afla alþýðlegra nátt-
úrufræðilegra gagna,
svo að ritið megi
verða fræðirit um
náttúruna um leið og
það rækir höfuðverk-
efni sitt að vera
málssvari dýranna.
Ennfremur þurfum
við að taka höndum
saman um öflun