Dýraverndarinn - 01.06.1928, Blaðsíða 3
Undraverðir vitsmunir hjá dýri.
Nýlega las jeg grein í ensku bla'ði, sem mjer þótti
svo merkileg, a'ð ieg snara henni á íslensku — í að-
alatriðum — og býð „Dýraverndaranum“.
Upphaflega l)irtist hún í amerísku bla'ði, sí'ðast-
liðið ár, og er um yfirvenjulega vitsmuni eða hæfi-
leika hryssu nokkurar, er heima átti á smá búgarði
í ríkinu Virginía. Eigandi hennar er kona, Mrs.
Fonda að nafni, en hryssan er kölluð „Lady“.
Svo virðist sem „Lady“ sje gædd hæfileika til
a'ð lesa hugsanir manna. Vísindamenn eru raunar
litt trúa'ðir á að svo sje, en kannast hins vegar við,
að haía enga a'ðra skýringu á því.
Eitt hið síðasta, sem „Lady“ hefir tekist — þeg-
ar þessi grein er skrifuð, sem hjer er útdráttur úr
— og undravert þykir, er að leysa rjett úr spurn-
ingurn, sem fyrir hana voru lagðar á kínversku, og
að segja fyrirfram rjett um úrslit hnefaleika milli
Jack Dempsey’s og annars álíka barsmiðaberserks.
Margir vísindamenn og rannsakendur sálrænna
efna hafa sótt eftir „viðtali'* („interview") við
„Lady“. Dr. Franklin Johnson prófessor í sálar-
fræði, Dr. R. Finley Gayle taugafræöingur og Dr.
H. D. C. Machlachlan, velmetinn prestur, hafa allir
„heimsótt“ ,,Lady“.
„Til þess sýnast öll merki benda,“ sag'ði Dr. John-
son, „að hjer sje um hrein sálræn áhrif að ræða.
Jeg er sannfærður um fullkominn heiðarleik eig-
andans." Dr. Machlachlan heldur og fram, að dýri'Ö
sje gætt yfirvenjulegum vitsmunum. „Það er aug-
ljóst samband undirvitundarinnar rnilli mannssálar
og dýrs,“ segir hann. Taugafræðingurinn vildi
trauðlega fallast á f jarskynjunarkenninguna, en
játaði þó, að engri annari skýringu væri til að dreifa.
Eitt það sem „Lady“ gerir, er að þekkja á klukku.
Margir kubbar (likir barnaleikföngum) eru látnir
á pall undir snoppuna á henni. Hver kubbur hefir
sína tölu og bókstaf. Einhver viöstaddur tekur þá
litla klukku og setur, t. d. io mín. yfir 6, en lætur
enga aðra sjá. „Hvað er þessi klukka?“ spyr hann
svo. Og ,,Lady“ svarar me'ð því að ýta vi'ð 3 kubb-
um me'ð tölunum 6, 1 og o. Sje bókstöfunum rað-
að fyrir framan hana stafar hún þannig nöfn
óþektra, vi'ðstaddra manna. Á þann hátt sagði hún
til rjetts skírnarnafns eiginkonu Dr. Machlachlan’s
þó að engum viðstöddum væri um það kunnugt,
nema þeim hjónum.
Þó er „Lady“ ef til vill betur a'ð sjer í reikningi
en lestri. Hún leysir grei'ðlega úr reikningsdæmum
í brotum, og í eitt skifti er doktorinu spurði hana
hver væri kvaðratrót vissrar tölu, svaraöi hún því
ó'ðara rjett.
Nokkrum blaðamönnum, er frjett höfðu af hæfi-
leikum „Lady“, en voru ærið tortryggir um sann-
indi þeirra, datt i hug a'ð fá þá sannprófaða. Þeir
l)áðu nú „Lady“ að benda á upphafsstafina í nafni
ritdómarans Hunter Stagg, er sjálfur var viðstadd-
ur. „Lady“ rak snoppuna í H (það var rjettur staf-
itr), því næst ýtti hún við T — og blaðamennirnir
hlógu hæ'ðnislega. En það sljákkaði niður i þeim
hláturinn þegar Stagg skýröi frá því að hann hjeti
fullu naíni Hunter Taylor Stagg, en um það höfðu
þeir enga hugmynd haft. En „Lady” vissi betur.