Dýraverndarinn - 01.08.1932, Qupperneq 9

DÝRAVERNDARINN
Hún var sniðug, þolin, þœg,
þýðgeng, lífuÖ, hepjun,
iðil-liðug, ofur hæg,
en þó stif og keppin.
Lifað hafði tíu tals
tvenn að sönnu árin,
þegar hrepti þingið Vals
þungleg dauða sárin.
Fót fyrir fót, með trippum tveim,
töm af vana þekkum,
ganga réð að húsum heim
hér ofan úr brekkum.
í jarðsprungu furðu fast
fætinum óvart rendi,
svo að bein í sundur brast,
síðan lífs kom endi.
U])]) á sjálfan Öskudag
áféll heljar-slysið.
— Héðan af varla hef ég lag
að hugsa um reiðar-glysið.
Svona flest i hálum heim
hverfur eftirlæti,
lmgaun festa hans við seim
lield ég valt ágæti.
Lof sé þeim, sem lénti mér
ljónið reiðar fína.
— F.rfidrápan endar hér
eftir Gránu mína.
Var Grána- rör raunar,
rétt þýð og nett tíðum;
(jórreykur) fjörfrækin,
(fól hnjúka) hjólmjúkust.
Melbringur stál stungu,
stein-kella, hvein smellur.
Kyr sýndist klár grundin
og kring' hrúnir hringsnúnar.
*“T
O/
á ensku Derbyveðreiðunum síðustu bar svo við, er
hlaupin stóðu sem hæst, að litill íslenzkur hestur
kom skeiðandi inn á hlaupabrautina, staðnæmdist á
grasflötinni fvrir innan og horfði stórum augum á
hestana, sem vóru að þreyta hlau])in. Hesturinn vakti
svo mikla eftirtekt, eða dró svo athyglina frá kapp-
reiðunum, að lögregluþjónn var sendur ti! þess að
hirða klárinn og teyma hann eitthvað á hurt.
(Fálkinn).
Harmsaga 'úr dýraríkinu.
Enska blaðið Times birti nýlega eftirfarandi frá-
sögn:
Þegar storkurinn kom aftur á þessu ári til Ese-
"'æjar á Tyrklandi, settnst sömu hjónin sem áður
að í gamla hreiðrinu sínu, á þakinu á húsi Mch-
mcts Effcndis. Kvenfuglinn varp eggjunum og ung-
arnir konm eftir nokkurn tima. Alt lék í lyndi,
þangað til núna fyrir fáum dögurn. Þá gerðust
hörmuleg tíðindi. Hjónin vóru nýkomin heim úr
aðfangaferð, og tóku þá að hnakkrífast. Karlfugl-
inn var sýnilega óður og uppvægur, en kvenfugl-
inn varði sig hraustlega. Eftir litla stund flaug
karlfuglinn burt og safnaði að sér öllum storkum
í þorpinu. Allur hópurinn kom fljúgandi á vett-
vang og allir athuguðu þeir hreiðrið. Síðan viku
þeir sér frá og hringsóluðu yfir hreiðrinu, og þar