Dýraverndarinn - 01.09.1972, Blaðsíða 17

Hestar
0
I
þéttbýlinu
Spítkir útigangshestar í nxsta
nágrenni höfuðhorgarinnar.
Öðru hverju berast dýraverndunarfélögunum kær-
ur vegna hesta á höfuðborgarsvæðinu. Telja þeir sem
kæra, að hestar séu illa hirtir, þeir hafi ekki nóga
beit, né nægilega greiðan aðgang að drykkjarvatni.
Við athugun kemur sem betur fer oftast nær í
ljós, að kærur þessar eru á misskilningi byggðar. Þó
hestar séu hafðir oft á tíðum í ekki svo mjög stórum
girðingum, þá er þeim gefið yfirleitt reglulega, enda
er tilgangur hestaeigenda sá í flestum tilfellum að
hafa þá nærri sér til að bregða sér á bak sér til hress-
ingar.
Það verður að álíta að flestir þeir sem hafa ánægju
af að fara á hestbak, fari vel með hesta sína.
Að sjálfsögðu eru því miður undantekningar, og
t. d. í einu tilfelli, sem erindrekar Dýraverndunarsam-
bandsins aðgættu, var hestur mjög særður á fæti eftir
gaddavír. Hesturinn var vel haldinn og skorti hvorki
hey né vatn, en í hestagirðingunni voru hálffallnar
gaddavírsgirðingar.
En þessi mistök viðkomandi hestamanna eru undan-
tekning, og yfirleitt er orsökin sú, hversu örðugt er
að hafa í sambýli, þéttbýl íbúðarhverfi og húsdýr.
Gremja borgarbúa þeirra sem ekkert vilja hafa með
húsdýr að gera, hvorki hesta, ketti eða hunda, magn-
ast, þegar óhjákvæmileg óþrif verða af dýrum. T. d.
á illa saman beitarland fyrir hesta við hliðina á skraut-
görðum. Fallegustu og bezt þrifnir hestar gera jafnt
stykki sín hvar sem er. Skrautgarðarnir fyllast af flug-
um og jafnvel eru vandkvæði á að hafa opna glugga
á góðviðrisdögum. Þessi vandræðaaðstaða í sambýlinu
skapar vandamál og kærur á báða bóga. Leitað er
vandlega að misfellum mótaðila til hnjóðs.
Sjónarmið beggja aðila eru að vissu leyti skiljan-
leg.
Það er stór hópur fólks, sem gleðst yfir hestum
sínum og á margar ánægjustundir á hestbaki og við
að hirða gæðinga sína. Ekki þarf að efa að það heyrir
til undantekninga, ef ekki er farið vel með þessa
vini hestafólksins.
Sama má segja um hundavini og kattavini. Hitt
skapar vandamál, að þeir sem eiga dýr að vinum í
þéttbýlinu, skilja ekki alltaf, að aðrir skuli ekki vilja
skilja þörf þeirra og ánægju af að umgangast dýrin.
DÝRAVERNDARINN
59